Η γιγάντωση των Social Media έρχεται να καλύψει κενά που έχουν σχέση με τις ανθρώπινες σχέσεις και το χειρότερο είναι ότι αποδεικνύεται μέρα με την ημέρα ότι δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε σωστά αυτό το όπλο
Οι μέρες πέρασαν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ήδη μια καλή ανάμνηση. Εμείς βέβαια φροντίζουμε ακόμη να σκοτωνόμαστε για τα μετάλλια, την Πολιτεία και την επόμενη μέρα. Ξεχνάμε όμως ότι λεφτά δεν υπάρχουν. Η κρίση τα έχει ισοπεδώσει όλα. Ασφαλώς και η πολιτεία είναι μονίμως στο στόχαστρο. Οτι και να κάνει θα φταίει. Ποιον κάλεσε και ποιον όχι. Ποιον στήριξε και ποιόν όχι. Οτι κι αν γίνει τα φταίει. Οπως φταίνε και τα ΜΜΕ. Ολοι στο στόχαστρο. Ολοι έχουν την άποψή τους.
Η δημοκρατία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Εδώ είναι που δεν μπορείς να αντιδράσεις. Επί της ουσίας δεν έχεις κανένα δικαίωμα. Προφανώς όλοι έχουν δικαίωμα στην άποψη. Αυτός όμως ο κανιβαλισμός, η κρίση δίχως στοιχεία, ο απόλυτος διασυρμός του ατόμου ξεπερνά τα όρια. Ναι, η απάντηση είναι γνωστή. Το δικαίωμα στην άποψη. Τώρα όλοι έχουν βήμα. Η κοινή γνώμη μπορεί να επηρεάζεται από το παραμικρό post που θα γίνει share. Ωραία. Τα μάθαμε κι αυτά. Κρυβόμαστε μέσα σε αυτά. Καλύπτουμε την μοναξιά, την αδυναμία έκφρασης και εμφάνισης πρόσωπο με πρόσωπο. Καμία συζήτηση, ελάχιστη επαφή. Απρόσωπη. Ακούμε κάτι κι αμέσως όλοι στην πυρά. Κανείς δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του.
Πες, πες, γράψε, γράψε και πάντα κάτι μένει. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Καλές είναι οι σέλφι και να μοστράρουμε τη μουρίτσα μας φόρα παρτίδα. Δικαίωμα μας. Εχει και σχόλια όμως από κάτω. Κι αν δεν μας αρέσει τα σβήνουμε. Οταν κι αν τα δούμε. Οταν κι αν προλάβουμε. Υπάρχει πρόβλημα και δεν θέλουμε να το καταλάβουμε. Μας βολεύει. Ελλειψη παιδείας. Ο άνθρωπος φαίνεται ότι δεν είναι ικανός να διαχειριστεί ορθά ένα τέτοιο όπλο. Το ποτάμι όμως δεν γυρίζει πίσω. Το facebook (ειδικά αυτό) έχει γιγαντωθεί. Η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Καλύπτει πολλά κενά και ακόμη περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα. Οσοι εθίζονται σε αυτό δεν μπορούν να ξεκολλήσουν. Είναι ένα ναρκωτικό και ως γνωστόν τα ναρκωτικά δεν κάνουν καλό.
Για πλάκα τα ξεκινάς και στο τέλος γίνεσαι φυτό (στην καλύτερη περίπτωση). Θέλουμε να το καταλάβουμε; Μπορούμε να σεβαστούμε τον διπλανό μας ή απλά η αδυναμία υπεράσπισης από τον απέναντι μας δίνει ένα πολύ καλό αλλοθι για να γράφουμε ότι μας κατέβει; Τζάμπα είναι άλλωστε…
