Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποφάνθηκε για τη περίπτωση εργαζόμενης στην τράπεζα Bankia της Ισπανίας και στην απόφαση προβλέπει ότι, στην περίπτωση της απόλυσης, ο εργοδότης οφείλει να γνωστοποιήσει στην έγκυο εργαζόμενη τους λόγους που δικαιολογούν την απόλυση, καθώς και τα αντικειμενικά κριτήρια που καθορίστηκαν για την επιλογή των εργαζομένων που θα απολυθούν
«Ναι» στην απόλυση εγκύων εργαζομένων, στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, λέει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οπως αναφέρει το BBC, η απόφαση, που προκαλεί ερωτήματα, προβλέπει πως ο εργοδότης οφείλει να ανακοινώσει στην έγκυο εργαζόμενη τους λόγους που δικαιολογούν την απόφαση απόλυσης, αλλά αι τα αντικειμενικά κριτήρια που καθορίστηκαν για την επιλογή των εργαζομένων που θα απολυθούν.
Το δημοσίευμα αναφέρει πως το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπερασπίστηκε την ισπανική τράπεζα Banskia, που αν και τελικά χρεοκόπησε, είχε νωρίτερα απολύσει την έγκυο Τζέσικα Πόρας, πριν πέντε χρόνια. Το Δικαστήριο υποστήριξε πως η απόλυση δεν σχετιζόταν με την εγκυμοσύνης οπότε δεν υπήρχε ζήτημα με τον σχετικό νόμο.
«Κατά συνέπεια, οι λόγοι που δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο των εργαζομένων και των οποίων μπορεί να γίνει επίκληση στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων κατά την έννοια της οδηγίας 98/59 εμπίπτουν στις εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν συνδέονται με την κατάσταση των εργαζομένων γυναικών κατά την έννοια της οδηγίας 92/85», αναφέρει η απόφαση.
Το Δικαστήριο υπογραμμίζει πως δεδομένου ότι η οδηγία περιέχει κατώτατα όρια προστασίας, τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να διασφαλίσουν υψηλότερη προστασία στις εγκύους, λεχώνες ή γαλουχούσες εργαζόμενες.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Το ιστορικό της υπόθεσης που οδήγησε στην απόφαση του δικαστηρίου χρονολογείται από τον Ιανουάριο του 2013, όταν η ισπανική τράπεζα Bankia άρχισε διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, εν όψει ομαδικών απολύσεων. Στις 8 Φεβρουαρίου 2013, η διαπραγματευτική ομάδα κατέληξε σε συμφωνία, με την οποία καθορίστηκαν τα κριτήρια επιλογής των προς απόλυση εργαζομένων, καθώς και τα κριτήρια σχετικά με την προτεραιότητα όσον αφορά στη διατήρηση των θέσεων εργασίας στην επιχείρηση.
Στις 13 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, η Bankia κοινοποίησε σε έγκυο εργαζομένη έγγραφο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, κατ’ εφαρμογήν της συμφωνίας της διαπραγματευτικής ομάδας. Στο έγγραφο καταγγελίας αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση της επαρχίας όπου αυτή εργαζόταν, ήταν επιβεβλημένη σημαντική προσαρμογή του προσωπικού και ότι, στο πλαίσιο της διαδικασίας αξιολόγησης στην επιχείρηση κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η βαθμολογία της ήταν μεταξύ των χαμηλότερων στην εν λόγω επαρχία.
Η εργαζομένη άσκησε αγωγή κατά της απόλυσής της ενώπιον του 1ου Μονομελούς Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών της Mataro, στην Ισπανία, το οποίο αποφάνθηκε υπέρ της Bankia. Εν συνεχεία άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του Tribunal Superior de Justicia de Cataluna (ανώτερο δικαστήριο της Καταλονίας).
Το δικαστήριο αυτό ζήτησε από το Δικαστήριο της ΕΕ να ερμηνεύσει την απαγόρευση απόλυσης εγκύων εργαζομένων, που προβλέπεται στην οδηγία 92/85 για την υγεία και την ασφάλεια των εγκύων εργαζομένων, στο πλαίσιο διαδικασίας ομαδικών απολύσεων κατά την έννοια της οδηγίας 98/59 για τις ομαδικές απολύσεις.
Ειδικότερα, η οδηγία 92/85 απαγορεύει την απόλυση των εργαζομένων γυναικών επί διάστημα εκτεινόμενο από την αρχή της εγκυμοσύνης τους ως το τέλος της άδειας μητρότητας, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν συνδέονται με την κατάστασή τους και γίνονται δεκτές από τις εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές.
Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα iefimerida.gr
