Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΙστορίεςΑποψη - Αυξεντίου: "Τέρμα η ησυχία μαμά! Τα παιδιά δεν κοιμούνται, πνίγονται...

Αποψη – Αυξεντίου: “Τέρμα η ησυχία μαμά! Τα παιδιά δεν κοιμούνται, πνίγονται και σκοτώνονται”

|

Η συγκίνηση και ο πόνος ενός παιδιού απ την Κύπρο για τα παιδιά της Συρίας, τα παιδια του κόσμου που υποφέρουν…

Τα χρόνια περνούν μαμά, αλλά εγώ αρνούμαι να μεγαλώσω… Δε γερνούν οι άνθρωποι, τα μυαλά γερνάνε ή γεννιούνται γερασμένα… Οι άνθρωποι ωριμάζουν και βελτιώνονται, αν πραγματικά το θέλουν… Και εγώ το ‘χω ανάγκη να παραμείνω παιδί… Μόνο που όταν ήμουν εγώ παιδί μαμά, κάνατε ησυχία μόνο όταν κοιμόμασταν ή δεν ήταν έτσι..  Τώρα κάνουμε ησυχία κι όταν τα παιδιά σκοτώνονται, πνίγονται και περπατούν μόνα τους στο δρόμο, ψάχνοντας τη ζωή …

Της Ελλης Αυξεντίου (spotlightpost.com)

Κάποτε στα αναρρωτήρια του Χαλεπιού θεράπευαν τη τρέλα και σήμερα το Χαλέπι είναι το ίδιο τρέλα, μόνο θάνατος και σκόρπια χαλάσματα… Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι παίζουν τη ζωή τους σε μια ρώσικη ρουλέτα, σε μια βάρκα σάπια, επιλέγοντας ανάμεσα σε δύο θανάτους… Το θάνατο από τον πόλεμο και το θάνατο του σαπιοκάραβου… Και εμείς, αυτούς που σώζονται, τους αντιμετωπίζουμε σα ξένους που ξένοι είμαστε ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό… Είναι στιγμές που ούτε τον εαυτό μας δεν αναγνωρίζουμε, τους φίλους μας, τους συντρόφους μας, τις οικογένειες μας… Ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από ένα θαύμα μαμά.. Εμείς γιατί τον κοιτάμε καχύποπτα και διερευνητικά; Άλλος κόσμος δεν υπάρχει, ένας είναι ο κόσμος, τις ίδιες ηθικές αξίες ζητάμε σε όποια γλώσσα κι αν μιλάμε… Στα ελληνικά αγάπη λέγεται! Είδα την επτάχρονη Μελέκ να αφηγείται την ιστορία της. Πως ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Συρία και πως έφτασε στην Ελλάδα, Μελέκ θα πει άγγελος… Και αυτός ο μικρός άγγελος διηγήθηκε μια τόσο συγκλονιστική ιστορία… Τα παιδιά δεν είναι για να διηγούνται ιστορίες μαμά… Είναι για τις ακούνε, να νανουρίζονται και να κοιμούνται και να ξυπνούν οι μεγάλοι…. Εδώ τα παιδιά αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες και αποκοιμούνται οι μεγάλοι…. Κλείνουν διαρκώς σύνορα και ταξιδεύουν με τα πόδια… Μέχρι που θα φτάσουν και μέχρι πόσο θ’ αντέξουν… θα βρουν άραγε ποτέ τον προορισμό τους; Για όλα αυτά μαμά, δε θέλω να μεγαλώσω, θέλω πολύ να απαρνηθώ τη σκληρή πραγματικότητα του σήμερα… Δε θέλω να πιστεύω πως εκτός από κρεατοφάγοι έχουμε γίνει και ανθρωποφάγοι…

Έχω ανάγκη την παιδική μου συμπεριφορά… Έχω ανάγκη να δημιουργώ και να ονειρεύομαι, με την ελπίδα πως όλα αυτά τα όνειρα θα πραγματοποιηθούν μια μέρα… όπως θέλω να πιστεύω πως αυτά τα παιδιά που περπατάνε ξυπόλυτα και νηστικά στους δρόμους θα βρουν την άκρη τους και θα γίνουν σπουδαίοι και δημιουργικοί άνθρωποι σαν κάτι ιστορίες βγαλμένες από ταινίες… έχω ανάγκη τη φασαρία μαμά, σαν αυτήν που κάνω όταν ξεβολεύομαι, σαν αυτή που έκανα μικρή όταν επέμεινα μέχρι να γίνει αυτό που ήθελα και θυμάσαι πως το τέλος τα κατάφερνα; Δεν τα παρατούσα μαμά, ακόμα κι αν έπεφτα κάτω με κλάματα και ουρλιαχτά ξανασηκωνόμουνα, και έτρεχα με φόρα…

Γελούσα, έβγαζα τη γλώσσα έξω και έκλεινα στη ζωή το μάτι… Ίσως γι αυτό και τα κατάφερνα, γιατί διεκδικούσα. Δεν ντράπηκα στιγμή να ζητήσω αυτό που ήθελα και να αρνηθώ αυτό που δεν ήθελα.. Και όχι μαμά δε σε έκανα ρεζίλι. Θέλω φασαρία μαμά, να ξυπνήσουν οι μεγάλοι… Φτάνει η ησυχία μαμά, τα παιδιά δεν κοιΤα χρόνια περνούν μαμά αλλά εγώ αρνούμαι να μεγαλώσω… Δε γερνούν οι άνθρωποι, τα μυαλά γερνάνε ή γεννιούνται γερασμένα… Οι άνθρωποι ωριμάζουν και βελτιώνονται, αν πραγματικά το θέλουν… Και εγώ το ‘χω ανάγκη να παραμείνω παιδί… Μόνο που όταν ήμουν εγώ παιδί μαμά, κάνατε ησυχία μόνο όταν κοιμόμασταν ή δεν ήταν έτσι..  Τώρα κάνουμε ησυχία κι όταν τα παιδιά σκοτώνονται, πνίγονται και περπατούν μόνα τους στο δρόμο, ψάχνοντας τη ζωή! Κάποτε στα αναρρωτήρια του Χαλεπιού θεράπευαν τη τρέλα και σήμερα το Χαλέπι είναι το ίδιο τρέλα, μόνο θάνατος και σκόρπια χαλάσματα… Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι παίζουν τη ζωή τους σε μια ρώσικη ρουλέτα, σε μια βάρκα σάπια, επιλέγοντας ανάμεσα σε δύο θανάτους… Το θάνατο από τον πόλεμο και το θάνατο του σαπιοκάραβου! Και εμείς, αυτούς που σώζονται, τους αντιμετωπίζουμε σα ξένους που ξένοι είμαστε ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό… Είναι στιγμές που ούτε τον εαυτό μας δεν αναγνωρίζουμε, τους φίλους μας, τους συντρόφους μας, τις οικογένειες μας… Ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από ένα θαύμα μαμά.. Εμείς γιατί τον κοιτάμε καχύποπτα και διερευνητικά; Άλλος κόσμος δεν υπάρχει, ένας είναι ο κόσμος, τις ίδιες ηθικές αξίες ζητάμε σε όποια γλώσσα κι αν μιλάμε… Στα ελληνικά αγάπη λέγεται…

Είδα την επτάχρονη Μελέκ να αφηγείται την ιστορία της. Πως ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Συρία και πως έφτασε στην Ελλάδα, Μελέκ θα πει άγγελος… Και αυτός ο μικρός άγγελος διηγήθηκε μια τόσο συγκλονιστική ιστορία… Τα παιδιά δεν είναι για να διηγούνται ιστορίες μαμά… Είναι για τις ακούνε, να νανουρίζονται και να κοιμούνται και να ξυπνούν οι μεγάλοι…. Εδώ τα παιδιά αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες και αποκοιμούνται οι μεγάλοι…. Κλείνουν διαρκώς σύνορα και ταξιδεύουν με τα πόδια… Μέχρι που θα φτάσουν και μέχρι πόσο θ’ αντέξουν… θα βρουν άραγε ποτέ τον προορισμό τους; Για όλα αυτά μαμά, δε θέλω να μεγαλώσω, θέλω πολύ να απαρνηθώ τη σκληρή πραγματικότητα του σήμερα… Δε θέλω να πιστεύω πως εκτός από κρεατοφάγοι έχουμε γίνει και ανθρωποφάγοι…. Έχω ανάγκη την παιδική μου συμπεριφορά… Έχω ανάγκη να δημιουργώ και να ονειρεύομαι, με την ελπίδα πως όλα αυτά τα όνειρα θα πραγματοποιηθούν μια μέρα… όπως θέλω να πιστεύω πως αυτά τα παιδιά που περπατάνε ξυπόλυτα και νηστικά στους δρόμους θα βρουν την άκρη τους και θα γίνουν σπουδαίοι και δημιουργικοί άνθρωποι σαν κάτι ιστορίες βγαλμένες από ταινίες… έχω ανάγκη τη φασαρία μαμά, σαν αυτήν που κάνω όταν ξεβολεύομαι, σαν αυτή που έκανα μικρή όταν επέμεινα μέχρι να γίνει αυτό που ήθελα και θυμάσαι πως το τέλος τα κατάφερνα; Δεν τα παρατούσα μαμά, ακόμα κι αν έπεφτα κάτω με κλάματα και ουρλιαχτά ξανασηκωνόμουνα, και έτρεχα με φόρα…

Γελούσα, έβγαζα τη γλώσσα έξω και έκλεινα στη ζωή το μάτι… Ίσως γι αυτό και τα κατάφερνα, γιατί διεκδικούσα. Δεν ντράπηκα στιγμή να ζητήσω αυτό που ήθελα και να αρνηθώ αυτό που δεν ήθελα.. Και όχι μαμά δε σε έκανα ρεζίλι. Θέλω φασαρία μαμά, να ξυπνήσουν οι μεγάλοι… Φτάνει η ησυχία μαμά, τα παιδιά δεν κοιμούνται, πνίγονται, σκοτώνονται…

Η Έλλη Αυξεντίου είναι από την Κύπρο. Τελείωσε το Παγκύπριο Λύκειο Λάρνακας και ξεκίνησε σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από όπου αποστάτησε για να ασχοληθεί με την δημοσιογραφία, από το 2005. Από το 2007 ζει μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας, ενώ έχει δουλέψει στην τηλεόραση, σε εφημερίδες και περιοδικά και σε μεγάλα ομογενειακά μέσα στη Νέα Υόρκη. Γράφει κυρίως ανθρώπινες ιστορίες και αφηγήματα από το 2013. Είναι, ακόμη, υπεύθυνη επικοινωνίας συνεδρίων και εκθέσεων.


Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από τις σελίδες του Naxos Press - τώρα και στο Google News

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Τελευταία νέα
Δημοφιλή

Νάξος: Εξειδικευμένοι κλαδευτές – αναρριχητές ανέλαβαν το κλάδεμα των δέντρων

Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων έχει αναθέσει σε εξειδικευμένους κλαδευτές... Τι αναφέρει η κα Κεφαλά

Το Επιμελητήριο Κυκλάδων στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο της Διεθνούς Ένωσης Εταιρειών Κρουαζιέρας (CLIA) στη Γένοβα

Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων συζητήθηκαν θέματα που αφορούν τη βιώσιμη ανάπτυξη της κρουαζιέρας στις Κυκλάδες

Δεύτεροι “φτωχότεροι” καταναλωτές της Ευρώπης οι Έλληνες

Εκτός όμως από τον υψηλότερο μέσο πληθωρισμό, πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποδεικνύει ότι η Ελλάδα πληρώνει ακριβότερα και τον πληθωρισμό της απληστίας, σε σύγκριση με την υπόλοιπη ΕΕ.

Μύκονος – AKTES: Ενημέρωση (30/03) για την Κλιματική Αλλαγή

Ομιλία για την κλιματική αλλαγή από την Εταιρεία Μελέτης Αρχαίων Ακτογραμμών - ΑΚΤΕS .. Που και πότε

Express Skopelitis: Ετοιμος να επιστρέψει στη δράση

Το Express Skopelitis είναι έτοιμο. Παραμένει στον Πειραιά και ενδεχομένως αύριο να μπει στην καθημερινή του ρουτίνα

Νάξος: Αυτοκίνητο βρέθηκε σε χαντάκι

Σε χαντάκι στον επαρχιακό δρόμο Νάξου - Γαλανάδου βρέθηκε αυτοκίνητο

Μύκονος: “Καμπάνα” σε beach bar, ποιος ο λόγος;

Νέα «καμπάνα» σε beach bar για κατάληψη αιγιαλού - Βάσει της σύμβασης παραχώρησης θα έπρεπε να καταλαμβάνει μόλις 356 τ.μ.

Πολιτιστικός και Περιβαλλοντικός Σύλλογος Γυναικών Νάξου: Πρόσκληση για κατασκευή χελιδονοφωλιάς

Πότε και που ο Πολιτιστικός και Περιβαλλοντικός Σύλλογος Γυναικών Νάξου θα δημιουργήσει χελιδονοφωλιές

10ο Πανναξιακό Πρωτάθλημα Τάβλι: Τελικός και ο πρωτάρης Παπαδόπουλος στη πρόκληση της καριέρας του

Ο μεγάλος τελικός του 10ου Πανναξιακού Πρωταθλήματος Τάβλι ξεκινάει. Ποιος θα επικρατήσει; Ο έμπειρος Μαγκανάρης ή ο ρούκι Παπαδόπουλος;

Αλυκό: Ο Φάρος που “φωτίζει” την γαστρονομία της Νάξου

Ανοίγει την Παρασκευή 5 Απριλίου ο Φάρος του Αλυκού - Τι περιλαμβάνει το μενού

Νάξος (Αγγίδια) – Ενοριακός Ναός Αγίου Χαραλάμπους: Ψήφισμα για την εκδημία του Δημητρίου Σέργη

Το ψήφισμα του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ενοριακού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Αγγιδίων Νάξου για το θάνατο του Δημητρίου Σέργη

Απόκριες 2024: Το “ευχαριστώ” από το Σύλλογο Γυναικών Κωμιακής (video)

Τα μέλη του Συλλόγου Γυναικών Κωμιακής με ανάρτησή τους στα social media λένε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όσους βρέθηκαν στην πανέμορφη Κωμιακή (video)

Η δράση της Μαρίας Καρυστιανού δείχνει το δρόμο για μία κοινωνία που δεν θα ανέχεται την αδικία

Ο Αλέκος Αρβανιτάς αναλύει την εβδομάδα που μας πέρασε... Από την Καρυστιανού στις Βρυξέλλες έως τον Λοβέρδο και τη Νέα Δημοκρατία - Την Ακρίβεια έως τον Γεωργιάδη και τις απαντήσεις του.. Αναρωτιέται δε εάν στην Ελλάδα γίνονται τέτοια πράγματα

Naxos Medical: Επίσκεψη από τον πλαστικό χειρουργό Νικόλαο Μουστάκη

Σάββατο 23 Μαρτίου θα πραγματοποιήσει προγραμματισμένο Ιατρείο ο Στρατιωτικός Ιατρός, Πλαστικός Επανορθωτικός και Αισθητικός Χειρουργός, Νικόλαος Μουστάκης

Αφρική: Ο Ναξιώτης ορειβάτης που κατέκτησε το Κιλιμάντζαρο

Ο Αντώνης Μαργαρίτης πέτυχε έναν άθλο. Κατάφερε να ανέβει στην ψηλότερη κορυφή βουνού στην Αφρική - Πως περιγράφει την εμπειρία του

Επαρχείο Νάξου – Τμήμα Δημόσιας Υγείας: Περί ορθής διαχείρισης των υγρών αποβλήτων

Ενημέρωση για τη σωστή διαχείριση των υγρών αποβλήτων ενόψει τουριστικής σεζόν

Η Νάξος αποχαιρετά την Φεβρωνία Λαμπρίδου και την συνοδεύει στο ταξίδι στην αιωνιότητα

Με την αρωγή της Θέκλας Κίζη αποχαιρετούμε την Φεβρωνία Λαμπρίδου... Στιγμές που μένουν αξέχαστες