To εκπληκτικό κείμενο που έχει υπογράφει η Σοφία Παπαηλίδου για την Ελένη που χάθηκε και το όμορφο σχόλιο του δικού μας Λευτέρη Ελευθερίου προσφέροντας ως γονιός συμβουλή στα κορίτσια
Εδώ και ημέρες η Ελλάδα συγκλονίζεται από την υπόθεση της 21χρονης φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη που χάθηκε με φρικτό τρόπο… Πριν από λίγο έγινε γνωστό ότι προσωρινά κρατούμενοι κρίθηκαν μετά την απολογία τους και την κατ’ αντιπαράσταση εξέτασης τους, με ομόφωνη απόφαση της τακτικής Ανακτρίτριας Ρόδου και του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου οι δύο κατηγορούμενοι (19 και 21 ετών αντίστοιχα) για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση κατά συναυτουργία και για βιασμό από κοινού.
Όμως η Σοφία Παπαηλίδου με ένα εκπληκτικό κείμενο στην σελίδα love letters μας καθηλώνει… Τίτλος « Για μια Ελένη.. για να μην υπάρξει η επόμενη Ελένη..» και αναφέρει:
Για μια Ελένη..
Για εκείνη την Ελένη, ανάμεσα στις πολλές που είπε “όχι”.
Για εκείνη την Ελένη, ανάμεσα στις πολλές που αντιστάθηκε.
Για εκείνη την Ελένη, ανάμεσα στις πολλές που το πλήρωσε.
Πόσα γιατί δεν θα απαντηθούν;
Πόσες λέξεις θα σκορπιστούν χωρίς νόημα.
Πόσα λόγια θα ειπωθούν μέχρι να έρθει το επόμενο “γεγονός – σοκ” που θα ξεπεράσει το προηγούμενο.
Δεν θέλω να σου μιλήσω για την Ελένη.
Άστην να ταξιδέψει εκεί που πάνε οι ψυχές..
Δεν θέλω να σου μιλήσω ούτε για εκείνους τους δυο..
Θέλω να σου μιλήσω για τα παιδιά σου.
Για τα παιδιά μου.
Για να προλάβουμε!
Αν δεν μάθουμε τα παιδιά μας να σέβονται την ζωή, η επόμενη Ελένη, μπορεί να είναι θύμα του δικού μας παιδιού.
Αν δεν μάθουμε τα παιδιά μας να ζητάνε βοήθεια, η επόμενη Ελένη, δεν θα αργήσει να μας “σοκάρει”.
Αν δεν μάθουμε στα παιδιά μας την αγάπη, την αγκαλιά, την κατανόηση, την συγχώρεση, η επόμενη Ελένη, μπορεί να έχει το όνομα του δικού σου παιδιού. Του δικού μου παιδιού.
Ναι, το παιχνίδι παίζεται ακόμα στα χέρια των γονιών.
Το παιχνίδι έχει και συμμάχους. Τους δασκάλους, τους καθηγητές.
Το παιχνίδι το κρατάς εσύ κι εγώ.
Την βία την μαθαίνουν από εμάς. Από τις εικόνες που τους αφήνουμε να δουν. Από τις καταστάσεις που τους επιτρέπουμε να ζήσουν.
Αν θες λοιπόν, αντί για μνημόσυνο και δάκρυα για την Ελένη.. κάνε κάτι!
Κάνε κάτι που θα αλλάξει την ροή της ιστορίας.
Μην κλείνεις τα μάτια. Μην κοκορεύεσαι για το “μάγκα” που μεγαλώνεις που τσαμπουκαλεύεται.
Δεν έχει τίποτα “αστείο” η βία και ο τσαμπουκάς. Δεν έχει τίποτα χρήσιμο το αντριλίκι.
Μην αδιαφορείς. Μην το αφήνεις στην τύχη. Η ζωή, δεν είναι τύχη.. είναι επιλογή.
Μην κλείνεις τα μάτια αν δεν θες να ξαναζήσεις μια Ελένη..
Ο Ελευθερίου σχολιάζει
Ενώ ενδιαφέρον είναι και το σχόλιο του δικού μας Λευτέρη Ελευθερίου, ο οποίος ως γονιός δίνει συμβουλή στα κορίτσια…
Διαβάστε την «Δυστυχώς ακούς ακόμα παιδιά, γονείς, γυναίκες άντρες, φίλους να λένε σαν αστείο, δεν φταίει ο βιαστής αυτή ήταν ντυμένη προκλητικά, πήγαινε γυρεύοντας. Καταρχάς κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ντύνετε όπως θέλει. Δεν είναι ταμπέλα βιάστε με το ντύσιμο. Είναι δικαίωμα της γυναίκας να αναδεικνύει την θηλυκότητά της. Για χιλιάδες χρόνια από την απαρχή των ανθρωπίνων κοινωνιών είναι το αντικείμενο( γιατί θεωρούνταν και αντικείμενο πολλές φορές) καταπίεσης των ορέξεων των αντρών. Από τις σημαντικότερες επαναστάσεις των ημερών μας είναι η εξίσωση της αξίας του άντρα με την γυναίκα.
Επειδή είμαι και εγώ γονέας να δώσω μία συμβουλή από καρδιάς σε κάποιο κορίτσι, επειδή οι σχέσεις καλώς ή κακώς διδάσκονται κυρίως από το βίωμα και την εμπειρία και η σεξουαλική εμπειρία είναι μία εμπειρία στην οποία μοιράζεσαι το σώμα σου τουλάχιστον να διασφαλίζουν ότι ο παρτενέρ τις σέβεται. Είναι πολύ ανταγωνιστικός ο χώρος των σχέσεων και οι σεξουαλικές εμπειρίες συχνές πια. Από ανασφάλεια μπορεί να κάνει την σκέψη ένα κορίτσι αν δεν ικανοποιήσω τις ορέξεις αυτού που γουστάρω θα πάει με άλλη καλύτερη από εμένα. Κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή και ξεχωριστή την κάνει και το «όχι» που θα πει όταν αισθάνεται ότι θίγεται η αξιοπρέπειά της. Επίσης όταν ένας άντρας ακούει «όχι» από μία γυναίκα πρέπει να μάθει πότε είναι παιχνίδι και πότε άρνηση πραγματική. Φαντάζομαι κυρίως από τους γονείς διδάσκεται μια τέτοια συμπεριφορά».
