Ο Νάξιος Μανόλης Κορρές, ως ο άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια έχει ταυτιστεί με τα αναστηλωτικά έργα της Ακροπόλεως, ανήκει σε εκείνο το σπάνιο είδος διανοουμένων που αφιερώνουν τη ζωή τους στην υπηρέτηση ενός σκοπού.
Τρίτη και 13… Απόγευμα στην Ακαδημία Αθηνών και δημόσια συνεδρίαση με τον Νάξιο πρόεδρο της Αντώνη Ν. Κουνάδη να υποδέχεται το νέο τακτικό μέλος της, τον καθηγητή – επίσης Νάξιο – Μανόλη Κορρέ.. Ο πρόεδρος κος Κουνάδης προσφώνησε τον κο Κορρέ ενώ ο ακαδημαϊκός Μιχάλης Τιβέριος παρουσίασε τον επιστημονικό του έργο. Και στη συνέχεια, ο Μανόλης Κορρές προχώρησε σε ομιλία με θέμα: «Η αρχιτεκτονική του Παρθενώνος».
Όμως, αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι ο δικός μας Μανόλης Κορρές δεν είναι τίποτα άλλο από το παράδειγμα αριστείας… Και η είδηση της εκλογής του ως τακτικού μέλους της Ακαδημίας Αθηνών όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ανήκει σε αυτές που έρχονται απρόσμενα και μέσα στη βοή της καθημερινότητας μας υπενθυμίζουν μία κλίμακα.
Ο Μανόλης Κορρές, ως ο άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια έχει ταυτιστεί με τα αναστηλωτικά έργα της Ακροπόλεως, ανήκει σε εκείνο το σπάνιο είδος διανοουμένων που αφιερώνουν τη ζωή τους στην υπηρέτηση ενός σκοπού. Και είναι συγκινητικό να αναλογιστεί κανείς πώς ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, με ευαίσθητες εσωτερικές κλίμακες, με ιδιοσυγκρασιακή αντίληψη περί χρόνου, αφοσιώσεως και σκοπού, επέτυχε όλα αυτά τα χρόνια να αναβιβάσει ένα σύνθετο τιτάνιο αναστηλωτικό τεχνικό έργο στη μεγάλη διάσταση μιας καθολικής εθνικής αφήγησης και μέσα από τον προσωπικό του μόχθο και τη δυνατότητα επένδυσης του σκοπού με στοιχεία κοινωνικής ανταπόδοσης, να αποδώσει υπεραξία και γόητρο.
Ο Μανόλης Κορρές, ως αρχιτέκτων με ειδίκευση στην αρχαία αρχιτεκτονική, έχει μοναδικά ανασυνθέσει το επίτευγμα ανέγερσης του Παρθενώνα των Κλασικών χρόνων και έχει αναπόφευκτα συνδεθεί με τη σύγχρονη «βιογράφηση» του διαχρονικού συμβόλου της Αθήνας. Είναι θαυμαστό ότι το τεχνικό και επιστημονικό έργο στον Ιερό Βράχο, μέσα στην πολυπλοκότητά του και μέσα από το πλήθος των πρωτεργατών του και των συνεργατών τους, αποδίδεται στην κοινωνία και τη διεθνή κοινότητα όχι μόνον ως ένα σύνθετο έργο υψηλής στάθμης αλλά και ως ένα συσπειρωτικό όραμα για τη διαχρονία της αθηναϊκής ισχύος.
Η εκλογή του Μανόλη Κορρέ στην έδρα «Ιστορία αρχαίας αρχιτεκτονικής – Αναστήλωσις» προκαλεί και σκέψεις για μια εναργέστερη σχέση Ακαδημίας και κοινωνίας, για μία διάχυση κύρους και αριστείας στα ανοικτά χαρακώματα που είναι η καθημερινότητα των πολιτών.
