Χειμερινή Περίοδος για την Κινηματογραφική Λέσχη Νάξου και σήμερα (14/11, 21:00) στο κτίριο των Ουρσουλινών θα προβληθεί η ταινία “Το Δικό Μου Αϊντάχο” (1991) Προλογίζει ο Δημήτρης Καλαντίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.) – δείτε το βίντεο
Ο Gus Van Sant στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του και αμέσως μετά το »Drugstore Cowboy», έκανε το πιο βαθυστόχαστο, συγκινητικό και αντιπροσωπευτικό έργο τής μέχρι τώρα καριέρας του. Ένα εξαίσιο κινηματογραφικό ποίημα για την αιώνια αναζήτηση του να ανήκει κανείς κάπου αλλά και για το μοναχικό τοπίο της ψυχής. Κυρίες και Κύριοι, μια ελεύθερη απόδοση του Σαιξπηρικού Ερρίκου του Δ’, ένα λυρικό road movie και ένα ταξίδι προς την επώδυνη αυτογνωσία. »Το Δικό μου Αϊντάχο » (My Own Private Idaho).
Χειμερινή Περίοδος 2019 – 20 για την Κινηματογραφική Λέσχη Νάξου και σήμερα (14/11, 21:00) στο κτίριο των Ουρσουλινών θα προβληθεί η ταινία “Το Δικό Μου Αϊντάχο” (1991) Προλογίζει ο Δημήτρης Καλαντίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.)
Με την καλλιτεχνική του διάθεση στα ύψη αλλά και με επιθυμία να ικανοποιήσει την κοινή γνώμη, ο Van Sant έκανε μια ταινία που βασίζεται τόσο στην ομορφιά των εικόνων όσο και στις λέξεις. Καθόλου τυχαία η επιλογή των δύο νεαρών καρδιοκατακτητών στους πρωταγωνιστικούς ρόλους που για διαφορετικό λόγο ο καθένας κάνει πεζοδρόμιο στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Ο Keanu Reeves στον πιο καλλιτεχνικό ρόλο της καριέρας του και ο River Phoenix τόσο κοντά στο ύφος του James Dean και λίγο πριν τον οριστικό του χαμό στο απόγειο μιας λαμπρής πορείας.
Από την άλλη όμως, το »Δικό μου Αϊντάχο» πραγματεύεται θέματα όπως η έλλειψη στέγης, ομοφυλοφιλία, νεανική πορνεία και παρουσιάζει έναν χαρακτήρα που πάσχει από ναρκοληψία και ταυτόχρονα καταδιώκεται από τις αναμνήσεις της μητέρας του που τον εγκατέλειψε όταν ήταν παιδί. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την τιμητική αναφορά του Σαιξπηρικού Ερρίκου του Δ’ από τον Orson Wells, μέσα απο μια συνειδητή χρήση αναχρονιστικού λυρισμού σε βασικές σκηνές, συντελούν στην απομάκρυνση του σκηνοθέτη απο το mainstream σινεμά.
Δύο επαναστάτες λοιπόν,η γνωριμία τους, ο αληθινός έρωτας τους και η σύντομη κοινή τους πορεία. Βρίσκουν στέγη σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι και εκδίδουν τα σώματα τους σε όποιον τα αγοράζει προκειμένου να επιβιώσουν. Και τελικά αποκαλύπτεται πως ο ένας είναι γόνος μιας ευκατάστατης οικογένειας με αντιεξουσιαστική ιδεολογία ενώ ο άλλος ένας ρομαντικό, ήσυχο, ονειροπόλο αγόρι, ερωτευμένο με τον καλύτερο του φίλο που αποκοιμιέται στις πιο ακατάλληλες στιγμές και με την έμμονη ιδέα να ξαναβρεί την μητέρα του. Η αναζήτηση της μητρικής αγάπης στο πιο ασύνδετο αλλά τόσο ενδιαφέρον ταξίδι απο το Αϊντάχο στην Ιταλία. Η εικόνα του Van Sant για μια αποπροσανατολισμένη και απογοητευμένη νεολαία.
