Σε ηλικία 26 ετών έφυγε ο Βασίλης Ελευθερίου, θύμα τροχαίου στην Αθήνα – Το συγκινητικό αντίο από τον αντιδήμαρχο Γαλατσίου, Μάνο Ελευθερίου – Αναβολή εκδηλώσεων σε ότι είχε να κάνει με την Απείρανθο
Η είδηση έσκασε χθες το απόγευμα σαν βόμβα στην Νάξο… Και δη στην Απείρανθο, την γενέτειρα της οικογένειάς του. «Έφυγε» ο Βασίλης, σε ηλικία 27 ετών…. Θύμα τροχαίου, στην Δυρραχίου στο ύψος της Εθνικής Οδού Αθηνών – Λαμίας…Στη προσπάθειά του να φέρει εις πέρας την εργασία του ως delivery… Ολισθηρός ο δρόμος και η ανακοίνωση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας ανέφερε ότι χρειάστηκαν έξι πυροσβέστες για να μπορέσουν να απεγκλωβίσουν το σώμα του άτυχου νέου αλλά ήταν αργά και αδιευκρίνιστες οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το ατύχημα.
Μπορεί η Απείρανθος (φωτογραφία από Irene Milidaki) χθες και σήμερα να είναι ντυμένη στα λευκά, όμως η καρδιά όλων βάρυνε. Οι μεγαλύτεροι γνώριζαν τον πατέρα του, τον Αντώνη που εργάζονταν ως οδηγός λεωφορείου σε τουριστικό πρακτορείο (Naxos Tours), ενώ στην Απείρανθο όπως τονίσαμε σήμανε συναγερμός και άμεσα υπήρξε ενημέρωση για αναβολή των δράσεων που είχαν προγραμματιστεί, με πρώτη και καλύτερη τη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του ΑΠΑΣ τα Φανάρια… Η εξόδιος ακολουθία του 27χρονου θα γίνει με βάση την τελευταία ενημέρωση τη Παρασκευή 18 Ιανουαρίου το απόγευμα, στην Απείρανθο.
Σήμερα, ο Μάνος Ελευθερίου, ο αντιδήμαρχος Γαλατσίου, επέλεξε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να αποχαιρετήσει τον νεαρό συμπατριώτη του. Σε ανάρτησή του στην προσωπική του ιστοσελίδα στα social media έχει ως τίτλο «Ευγενικέ άγγελε, πόσο βιάστηκες στα 27 σου» και του αφιερώνει το ποίημα του Κωστή Παλαμά, «ο Τάφος»..
Ας δούμε την ανάρτηση και να εκφράσουμε την λύπη μας στην οικογένειά του βιαστικού άγγελου με το όμορφο χαμόγελο…
«Ευγενικέ άγγελε, πόσο βιάστηκες στα 27 σου! Οι λέξεις – σοκαρισμένες και μουδιασμένες κι αυτές – δυσκολεύονται… Πώς θ’ αντέξουν την πίκρα και τον ανείπωτο πόνο, πώς θα συνηθίσουν το άδικο φευγιό σου, πώς θα ζήσουν με την απουσία σου, όσοι άφησες πίσω;
Καλώς να φτάσεις στον παράδεισο, άγγελε. Θα γλυκαίνεις, κι εκεί, τόσους αγαπημένους που κι εκείνοι θα σε προσέχουν και θα σ’ αγαπάνε…
(Κωστὴς Παλαμᾶς «Ο ΤΑΦΟΣ»,1898)
Άφκιαστο κι αστόλιστο του χάρου δε σε δίνω
στάσου με τ’ ανθόνερο την όψη σου να πλύνω.
Το στερνό το χτένισμα με τα χρυσά τα χτένια
πάρτε απ’ τη μανούλα σας, μαλλάκια μεταξένια,
μήπως και του Χάροντα καθώς θα σε κοιτάξει
του φανείς αχάιδευτο και σε παραπετάξει.
Στο ταξίδι που σε πάει ο μαύρος καβαλάρης
κοίταξε απ’ το χέρι του τίποτε να μην πάρεις
κι αν διψάσεις μην το πιείς απ’ τον κάτω κόσμο
το νερό της αρνησιάς, φτωχό κομμένο δυόσμο!
Μην το πιείς κι ολότελα κι αιώνια μας ξεχάσεις
βάλε το σημάδι σου το δρόμο να μη χάσεις.
Κι όπως είσαι ανάλαφρο μικρό σα χελιδόνι
κι άρματα παλληκαριού δε σου βροντούν στη ζώνη,
κοίταξε, ξεγέλασε της νύχτας το σουλτάνο
γλύστρησε σιγά, κρυφά και πέταξ’ εδώ πάνω,
και στο σπίτι τ’ άραχνο γυρνώντας, ω ακριβέ μας,
γίνε αεροφύσημα και γλυκοφίλησέ μας…
Βασίλης Ελευθερίου 18.02.1992 – 15.01.2019»
