Με βάση την ενημέρωση από το Δήμο Αμοργού, οι εργασίες ολοκληρώθηκαν στο Μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας και από σήμερα, Δευτέρα 19 Ιουλίου είναι και πάλι ανοιχτό για το κοινό
“Σας ενημερώνουμε πως ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο Ιερό Μοναστήρι Παναγίας Χοζοβιώτισσας. Η Ιερά Μονή θα είναι επισκέψιμη για το κοινό από τη Δευτέρα 19 Ιουλίου 2021. Ευχαριστούμε!” Οπως πριν από δύο ημέρες, έτσι και χθες το βράδυ είχαμε την ενημέρωση από το Δήμο Αμοργού σχετικά με τη λειτουργία της Μονής Παναγίας Χοζοβιώτισσας. Το μοναστήρι είναι και πάλι επισκέψιμο. Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν και οι πόρτες και πάλι ανοιχτές…
Εμείς να σημειώσουμε ότι η επιβλητική μονή της Παναγιάς Χοζοβιώτισσας στέκεται εκεί αγέρωχη επί δέκα αιώνες και είναι ένα βήμα πριν από την ένταξη του μνημείου στον Πολιτιστικό κατάλογο της UNESCO… Στην νότια και απόκρημνη ακτή της Αμοργού με θέα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου προκαλεί τις αισθήσεις, ενώ η αλήθεια είναι ότι μπορεί κάποιος να την δει μόνο από το πέλαγος.. Και σε καθημερινή βάση δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες που αναζητούν λίγη από τη μαγεία όχι μόνο της τοποθεσίας αλλά και την θρησκευτικότητα που αισθάνεται κανείς και μόνο στη θέα στη Μονής…. Πόσο μάλλον όταν περάσει το κατώγλι…
Η Ιστορία της; Η ανδρική Ιερά Μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας βρίσκεται στη νότια και απόκρημνη ακτή της Αμοργού, ορατή μόνον από το πέλαγος, που απλώνεται απέραντο κάτω από τα βράχια, 300 μ. υψηλά. Η κάτασπρη, απέριττη όψη της μονής εναρμονίζεται θαυμαστά με τα πολύχρωμα ανώμαλα βράχια. Μόνον από κοντά διαγράφονται οι λευκοί γεωμετρικοί όγκοι και τα αυστηρά γραμμικά περιγράμματα του κτιρίου που, με την συνεργεία του φωτός, δημιουργούν την αίσθηση πολυεπίπεδης επιφάνειας.
Το κτίριο εκτείνεται σε μήκος 40μ., ενώ το πλάτος του δεν ξεπερνά τα 5 μ. Εξ αιτίας του μικρού πλάτους τα οκτώ επίπεδα-«όροφοι», δεν συναντώνται σχεδόν σε κανένα σημείο. Κλίμακες στενές, πέτρινες, κτιστές ή λαξευμένες στον βράχο, οδηγούν στους οκτώ «ορόφους». Καμάρες, τόξα, βυζαντινού τύπου ή οξυκόρυφα των χρόνων της Ενετοκρατίας (1296-1537), κτισμένα με πέτρες ή πωρόλιθο από την Μήλο, ξυλοδόκαρα και ξυλοδεσιές χαρακτηρίζουν τον περίπλοκο, δαιδαλώδη εσωτερικό χώρο.
Τα πολυάριθμα κελιά των μοναχών, η τράπεζα, τα μαγειρεία, οι φούρνοι, οι αποθήκες, τα πατητήρια, οι στέρνες και τα πηγάδια, όλα σφηνωμένα μέσα στον φυσικό βράχο που μεταμορφώνεται σε λειτουργικό οικοδομικό στοιχείο, συνθέτουν ένα θαυμαστό δείγμα ανώνυμης λειτουργικής λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Στο μικρό, μονόχωρο, καμαροσκέπαστο εκκλησάκι βρίσκονται μεταξύ άλλων, και οι ζωντανές μαρτυρίες της τοπικής προφορικής παράδοσης για την καταγωγή της εκόνας από τα Χόζοβα (ή το Χόζοβο) της Παλαιστίνης: οι δύο ενεπίγραφες εικόνες της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας και η σιδερένια «σμίλη» του αρχιμάστορα, ζωντανό σημάδι της διήγησης «για την ακριβή θέση που όρισε η Παναγία να κτιστεί ο ναός της». Αλλά και για την ιστορία της ίδρυσης της Μονής σημαντικό υλικό τεκμήριο αποτελεί το ασημένιο ενεπίγραφο εξαπτέρυγο, που αναφέρει ότι «ανεκενίσθη παρ’ Αλεξίου βασιλέος του μεγάλου Κομνηνού», του Αυτοκράτορος του Βυζαντίου Αλεξίου του Α’ Κομνηνού (1081-1118).
Το όνομα Χοζοβιώτισσα, αψευδής μαρτυρία του ιστορικού πυρήνα της τοπικής προφορικής παράδοσης, δημιουργήθηκε από παραφθορά του «Χοζιβίτισσα» ή «Κοζιβίτισσα», από το τοπωνύμιο Χοζιβά ή Κοζιβά στους Αγίους Τόπους, σήμερα στην περιοχή Wadi Qilt της Ιεριχούς, όπου, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες των Βυζαντινών χρόνων, υπήρχαν από τους πρώτους Χριστιανικούς χρόνους σημαντικά ορθόδοξα μοναστήρια.
Στα χρόνια της Εικονομαχίας, τον 8ο και 9ο αιώνα, ορίζει ρητά τοπική, έως σήμερα ζωντανή, προφορική διήγηση, την διά θαλάσσης, με θαυματουργό τρόπο, έλευση της εικόνας της Παναγίας στον ορμίσκο της Αγίας ‘Αννας, πλησίον της Μονής.
