Δεκαπέντε (15) χρόνια κάθειρξη σε καθαρίστρια για πλαστό απολυτήριο Δημοτικού (!!!) – Κρίθηκε ένοχη για απάτη και όχι για πλαστογραφία λόγω παραγραφής – Τι δήλωσε η καθαρίστρια από το Βόλο από χθες στις φυλακές Θήβας όπου και θα εκτίσει δέκα χρόνια μετά την έφεση
Στις φυλακές της Θήβας για να εκτίσει την απίστευτα σκληρή δεκαετή κάθειρξη, μετήχθη η 53χρονη καθαρίστρια από το Βόλο, που πλαστογράφησε το «πτυχίο» της Ε΄ Δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά. Η Δικαιοσύνη δεν έδειξε καμιά επιείκεια για την περίπτωση της, όπως συμβαίνει συνήθως σε αδύναμους πολίτες. Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη με ανασταλτικό δικαίωμα μέχρι το Εφετείο. Σε δεύτερο βαθμό καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια κάθειρξη, χωρίς να επιδέχεται αναστολή ποινή της και έτσι οδηγήθηκε στις φυλακές.
Επρόκειτο για την υπόθεση που είχε προκαλέσει πανελλήνιο ενδιαφέρον προ διετίας, με την αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση να της διατηρεί την ελευθερία. Χθες κρίθηκε ένοχη μόνο για την απάτη (η πλαστογραφία παραγράφηκε) αλλά η ποινή έφτασε στα 10 χρόνια κάθειρξης.
Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας (η εκδίκαση της έφεσης κρίθηκε στο Πενταμελής Εφετείο Λάρισας) σύμφωνα με όσα κατηγορείτο και έγιναν γνωστά κατά τη διάρκεια των δύο δικαστηρίων η 53χρονη πήγε στο Δημοτικό Σχολείο όπου φοιτούσε και πήρε ένα πιστοποιητικό. Αυτό έγραφε επάνω πως είχε φοιτήσει την Ε’ Τάξη, όμως αυτή σύμφωνα με το δικαστήριο, το άλλαξε και το έκανε Στ’ Τάξη. Με αυτή την πράξη της «απέκτησε» τα τυπικά προσόντα που απαιτούνταν για να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό πρόσληψης τακτικού προσωπικού σε θέση καθαρίστριας ενός κρατικού παιδικού σταθμού που προκηρύχτηκε από το τότε Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Η αρμόδια επιτροπή αλλά και το, τότε, ΔΣ του Σταθμού παραπλανήθηκαν και τη διόρισαν από το 1996. Από τότε μέχρι και τη στιγμή που έγινε αντιληπτή η πράξη της, καταβλήθηκαν μικτές αποδοχές αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, για τα οποία η υπεράσπιση τόνισε πως «τα εργάστηκε αυτά τα χρόνια» ενώ προστέθηκε ότι κατά τη διάρκεια της εργατικής της θητείας στη συγκεκριμένη θέση όλα αυτά τα χρόνια, έδειξε ζήλο και αφοσίωση προσκομίζοντας μάλιστα και σχετικές εκθέσεις.
«Ήμουν σε απελπιστική κατάσταση» τόνισε η 53χρονη γυναίκα κατά τη διάρκεια της απολογίας της χθες, «Δεν γνώριζα πως αυτό που έκανα ήταν τόσο επιβαρυντικό. Εγώ το έκανα το παραδέχομαι όμως δεν μπορώ να το πάρω πίσω». Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στα οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνη την περίοδο και είπε πως ο διορισμός της πίστευε πως θα της έδινε μια λύση. Ζήτησε από το δικαστήριο «μια δεύτερη ευκαιρία», κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε.
Η 53χρονη καταδικάστηκε για την απάτη κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια με ιδιαίτερα μεγάλο όφελος και αντίστοιχη ζημία. Έπαυσε η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής για την πράξη της πλαστογραφίας.
Αντιδρώντας στην εξέλιξη αυτή, οι συναδέλφισσες της από το Βόλο εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση:
«Καταγγέλλουμε απερίφραστα την άδικη απόφαση της «δικαιοσύνης» εναντίον της συναδέλφου μας καθαρίστριας από το Βόλο που καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση γιατί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εργαζόταν σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου με ψευδές «πτυχίο», «πλαστό» τίτλο σπουδών,ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου, ενώ ήταν «απόφοιτη» της Ε΄ τάξης του δημοτικού.
Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία.
Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της επιβληθεί της στις Φυλακές Θήβας.
Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφος μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες».
