Ομιλία του βουλευτή Κυκλάδων Νίκου Συρμαλένιου στην Ολομέλεια της Βουλής με βασικό θέμα τα λιμάνια κια την καλύτερη διαχείρισή τους – «Αξιοποιούμε τους λιμένες μας μέσω επιμέρους παραχωρήσεων κρατώντας τον δημόσιο έλεγχο»
Η αξιοποίηση των λιμανιών της χώρας μας μέσω επιμέρους παραχωρήσεων κρατώντας τον δημόσιο έλεγχο, με ταυτόχρονη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των αμοιβών των εργαζομένων και ισότιμη και επωφελώς αμοιβαία σχέση των λιμένων με τις δημοτικές αρχές και τους δήμους των πόλεων, είναι το αντικείμενο του νομοσχεδίου του υπουργείου Ναυτιλίας, όπως ανέφερε ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:
«Το νομοσχέδιο έχει ως κύριο αντικείμενο την ψήφιση του θεσμικού πλαισίου υποπαραχωρήσεων για τα δέκα βασικά λιμάνια της χώρας πλην του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Πριν μπούμε, όμως, στην ουσία του νομοσχεδίου πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η χώρα μας και μόνο από τη γεωγραφική της θέση στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο κατέχει έναν βαρύνοντα γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό ρόλο στον σύγχρονο κόσμο. Κατά συνέπεια, η αξιοποίηση των λιμένων της χώρας μας αποκτάει ιδιαίτερη σημασία κυρίως καθιστώντας τα λιμάνια μας ως διαμετακομιστικά και εξωστρεφή κέντρα πλέον της σημασίας τους για την κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών στην ακτοπλοΐα και στην κρουαζιέρα.
Με το παρόν νομοσχέδιο αναδεικνύονται πλήρως οι μεγάλες διαφορές της πολιτικής της σημερινής Κυβέρνησης με την πολιτική που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία έως το 2014, αλλά και με αυτήν που διακηρύσσει και επαγγέλλεται σήμερα. Γίνεται φανερή η διάσταση απόψεων και θέσεων μεταξύ της πλήρους ιδιωτικοποίησης και της μεταβίβασης του συνόλου των μετοχών των λιμένων στους ιδιώτες, που επαγγέλλεται η Νέα Δημοκρατία, και αυτής της αντίληψης των υποπαραχωρήσεων συγκεκριμένων δραστηριοτήτων για επιμέρους επενδύσεις, διατηρώντας όμως τον δημόσιο έλεγχο. Και αυτή είναι η ουσία της αντιπαράθεσης με την Αξιωματική Αντιπολίτευση και όσων, βεβαίως, την ακολουθούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πουλάμε αδιακρίτως. Αξιοποιούμε τους λιμένες μας μέσω επιμέρους παραχωρήσεων κρατώντας τον δημόσιο έλεγχο, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζουμε τα εργασιακά δικαιώματα και τις αμοιβές των εργαζομένων και ταυτόχρονα διασφαλίζουμε την ισότιμη και επωφελώς αμοιβαία σχέση των λιμένων με τις δημοτικές αρχές και τους δήμους των πόλεων.
Άλλωστε, η διάσταση και η διαφορά αυτή μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναδείχθηκε ξεκάθαρα μεταξύ των αρχικών συμβάσεων του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά και του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης και αυτών που πέτυχε η Κυβέρνηση με την επαναδιαπραγμάτευσή τους, πετυχαίνοντας σημαντικά οφέλη τόσο στην εξαίρεση δημόσιων χώρων από την παραχώρησή τους στους ιδιώτες όσο και με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Σήμερα, με το νομοσχέδιο που ψηφίζουμε θεσπίζονται οι υποπαραχωρήσεις συγκεκριμένων δραστηριοτήτων για την αξιοποίησή τους με την υπογραφή συμβάσεων των τριών πλευρών, του ΤΑΙΠΕΔ, των Οργανισμών Λιμένων και των επενδυτών, χωρίς τη μεταβίβαση των μετοχών στους ιδιώτες. Και αυτή είναι ακριβώς η ευρωπαϊκή λιμενική πολιτική που παραχωρεί δραστηριότητες διατηρώντας τον έλεγχο των λιμένων είτε στο Δημόσιο είτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό συμβαίνει, βεβαίως, στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία των ευρωπαϊκών λιμένων, σε περίπου άνω του 80% με 85%.
Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι εσείς οι υποτιθέμενοι θιασώτες της ευρωπαϊκής πολιτικής, της ευρωπαϊκής ιδέας, του «Μένουμε Ευρώπη» ή «Μένουμε Ευρωπαίοι», όπως έχει χαρακτηριστεί, τι ακριβώς πρεσβεύετε, ποια πολιτική πρεσβεύετε και ακολουθείτε;
Και, βεβαίως, με το νομοσχέδιο διασφαλίζεται επίσης, μέσω των συμβάσεων υποπαραχώρησης, το δικαίωμα διαχείρισης και εκμετάλλευσης των λοιπών λιμενικών δραστηριοτήτων και παραμένει επίσης στους Οργανισμούς Λιμένων ο έλεγχος στη χερσαία ζώνη των λιμένων.
Επίσης, με την επιβολή αντισταθμιστικού τέλους, πλέον του οικονομικού ανταλλάγματος που καταβάλλεται από τον υποπαραχωρησιούχο, εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα των Οργανισμών Λιμένων.
Να σας αναφέρω ακόμη δύο κρίσιμα στοιχεία, τα οποία θεσπίζονται:
Πρώτον, η απόδοση στο ελληνικό Δημόσιο ανταποδοτικού τέλους 3,5% επί του συνόλου των ετήσιων εσόδων των Οργανισμών Λιμένων, μέρος του οποίου με τη σειρά του αποδίδεται στους οικείους δήμους ως αντιστάθμισμα στην όχληση από την κυκλοφοριακή επιβάρυνση, τον αυξημένο θόρυβο, τους εκλυόμενους ρύπους από τους χρήστες των λιμένων.
Δεύτερον, διατηρούνται σε ισχύ κανονισμοί προσωπικού και εσωτερικής λειτουργίας των οργανισμών και έτσι διασφαλίζεται το εργασιακό καθεστώς και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Θα ήθελα, όμως, να ολοκληρώσω με δύο ακόμα σημεία που αναφέρονται στις λοιπές διατάξεις:
Πρώτον, με αφορμή τη διάταξη για τη μεταφορά του πόσιμου νερού στα νησιά από τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, θα ήθελα να εξάρω τις προσπάθειες των τελευταίων χρόνων της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής που φθάνουν στο τέλος τους έτσι ώστε πλέον να μην υποχρεούται η Πολιτεία να ναυλώνει μέσω ιδιωτών επιχειρηματιών υδροφόρα πλοία που μεταφέρουν στα νησιά νερό με αυξημένο κόστος. Εξοικονομούνται χρήματα, κάποια εκατομμύρια, και επιπλέον τελειώνει ένα ακόμα πάρτι που αποκαλύφθηκε -αποκαλύφθηκε με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας- ότι υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια και σε αυτόν τον τομέα απ’ αυτούς που είχαν αναλάβει τη μεταφορά στα νησιά μας.
Και αναφέρω και ένα δεύτερο και τελειώνω, με αφορμή τις διατάξεις για τη δημόσια ναυτική εκπαίδευση. Εμείς στη Σύρο έχουμε μια ιδιομορφία και το είπα και στην Επιτροπή. Είναι ένας καθηγητής ειδικών μαθημάτων, αγγλικής, που επί έξι χρόνια είναι ο μοναδικός μόνιμος καθηγητής της Σχολής Εμπορικού Ναυτικού, ο οποίος εκτελεί χρέη διευθυντή, δηλαδή αναπληρώνει τον διευθυντή. Δεν υπάρχει δυνατότητα αυτός ο άνθρωπος επί έξι χρόνια να δικαιούται αυτά τα οποία δικαιούνται όλοι οι υπόλοιποι διευθυντές οικονομικά, όσοι είναι διευθυντές στις Σχολές Εμπορικού Ναυτικού στην υπόλοιπη χώρα.
Λέω το αυτονόητο το οποίο θα έπρεπε στη χώρα μας με πολύ εύκολο τρόπο να υλοποιείται. Αν δεν υπάρχουν καθηγητές των άλλων ειδικοτήτων που προβλέπονται ή αναπληρωτές ή επίκουροι κλπ, αυτός ο μοναδικός καθηγητής, έως ότου βρεθεί καθηγητής της αντίστοιχης απαιτούμενης ειδικότητας να μπορεί να απολαμβάνει αυτά τα «προνόμια» τα οποία έχουν και οι υπόλοιποι διευθυντές των Σχολών Εμπορικού Ναυτικού».
