Ρεκόρ αφίξεων τον φετινό Ιούλιο μέσω πλοίων, σε διψήφιο αριθμό αφίξεων μέσω του αεροδρομίου της Πάρου επίσης τον ίδιο μήνα και ο σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου Πάρου κ. Μικέ Λεοντή “η Πάρος όχι απλά κρατάει, αλλά αυξάνει τις δυνάμεις της”
Σε αντίθεση με άλλους καθιερωμένους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, η Πάρος αναμένει και το 2019 αύξηση των τουριστικών αφίξεων, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης του Δήμου Πάρου κ. Μικέ Λεοντή.
“Σε μια εποχή γενικευμένης ανάσχεσης του τουριστικού ρεύματος προς την Ελλάδα, με πολλούς προορισμούς, ακόμα και των Κυκλάδων, να σημειώνουν αρνητικά πρόσημα στις αφίξεις, η Πάρος, όχι μόνο «κρατάει δυνάμεις», αλλά και επαυξάνει!”…
Και πως αποδεικνύεται αυτό; Με βάση την εικόνα που υπάρχει από το αεροδρόμιο Πάρου, για τον Ιούλιο 20.495 άτομα αφίχθησαν με αεροπλάνο στην Πάρο. Το Ιούλιο του 2018 είχαν αφιχθεί 16.176. Η αύξηση συνεπώς της κίνησης αγγίζει το ποσοστό του 9%. Οσο για τις πτήσεις; ενώ τον Ιούλιο του 2019 αφίχθησαν 452 πτήσεις έναντι 373 που είχαμε τον Ιούλιο του 2018.
Υπάρχουν όμως και τα πλοία, που αποτελούν και τη βασική πύλη εισόδου… Και όπως διαβάζουμε με βάση την ενημέρωση από το Λιμεναρχείο Πάρου, ο φετινός Ιούλιος έσπασε κάθε ρεκόρ… Ο αριθμός των κατάπλων πλοίων έφθασε τους 848, γεγονός που «μεταφράζεται» σε 28 περίπου αφίξεις πλοίων την ημέρα στο νησί! Και σε επίπεδο αφίξεων; η αύξηση που σημειώθηκε ήταν μικρή και άγγιξε ποσοστιαία το 2,3%. Κοινώς; 151.896 άτομα αφίχθησαν με πλοίο, έναντι 148.385 κατά τον περσινό αντίστοιχο μήνα.
Και ο κος Λεοντής συνεχίζει τονίζοντας στην σχετική του ανακοίνωση ” Η αύξηση των αφίξεων κατά περίπου 20%, συγκριτικά με πέρυσι, δείχνει ότι βαδίζουμε σταθερά, διευρύνοντας, με καλά μελετημένες στρατηγικές κινήσεις, το πλαίσιο διείσδυσης στις αγορές και στοχεύοντας σε ομάδες ενδιαφέροντος που καλύπτονται από το πολυσύνθετο τουριστικό μας προϊόν.
Και όχι μόνο αυτό. Με την επέκταση της τουριστικής περιόδου που συστηματικά επιτυγχάνουμε χρόνο με το χρόνο, αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο της υπερσυγκέντρωσης πληθυσμών που έχει εξελιχθεί διεθνώς σε μια άλλη μορφή παθογένειας, εκείνην της υπερανάπτυξης, με αρνητικές συνέπειες τόσο στη φυσιογνωμία των τουριστικών προορισμών όσο και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων τους”.
