Ο συγγραφέας Νίκος Λεβογιάννης με ανάρτησή του στην προσωπική του ιστοσελίδα στα social Media ανακοίνωσε ότι «το πολύχρονο ταξίδι στην ιστορία της Νάξου και των Κυκλάδων, την τόσο συγκλονιστική μα και διδακτική, ολοκληρώθηκε» – Ολοκληρώθηκε η “Νεότερη Ιστορία της Νάξου 1800-2000” με την κυκλοφορία του 6ου τόμου (παράρτημα) του 2ο τεύχους
Ιστορία… Μια συνεχής αναζήτηση… Χιλιάδες ώρες ανάμεσα σε βιβλία (παλιά ή πολύ παλαιότερα), συζητήσεις με ανθρώπους που ήταν αυτόπτες μάρτυρες σημαντικών γεγονότων και βέβαια συναντήσεις με κάθε λογής αρμόδιους οι οποίοι έπαιξαν ρόλο (είτε μικρό είτε μεγάλο) στην διαμόρφωση της ιστορίας…. Και ο φιλόλογος πρώην βουλευτής Νίκος Λεβογιάννης εδώ και είκοσι χρόνια έχει θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία της ιστορίας. Με στόχο να αποδώσει την αλήθεια όσον αφορά την ιστορία της Νάξου και δη τη Νεότερη. Κάτι το οποίο μοιάζει δύσκολο ως εγχείρημα με δεδομένο ότι οι πληγές είναι ακόμη ανοιχτές και τις περισσότερες φορές υπάρχει και η άλλη πλευρά. Όμως, ο κος Λεβογιάννης αποδεικνύει ότι όταν υπάρχει το σωστό κριτικό βλέμμα και η ανιδιοτελής προσέγγιση των γεγονότων, τότε η αλήθεια έχει πάντα τον πρώτο και τον πρωταγωνιστικό ρόλο..
Γιατί τα λέμε αυτά; Μα γιατί μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα στα social media μας ενημέρωσε ότι το ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Ο 6ος τόμος (Παράρτημα) του 2ου τεύχους της «Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας της Νάξου» είναι πραγματικότητα και …ζεστός ζεστός κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία… Και βέβαια ακολουθώντας την τακτική των προηγούμενων εκδόσεων (ο 5ος τόμος ήταν αφιερωμένος στον Νικηφόρο Μανδηλαρά) εδώ έχουμε μία διπλή σύνδεση… Στο εξώφυλλο διακρίνεται απόσπασμα της χειρόγραφης διαθήκης του αγωνιστή καλόγερου Καλλίνικου Βαρβατάκη, που παραχώρησε το πατρογονικό του μοναστήρι «Άγιος Ελευθέριος” στο Σαγκρί Νάξου, για να λειτουργήσει σ’ αυτό το σχολείο που ίδρυσε ο ίδιος το 1816 και στο οπισθόφυλλο έχουμε ένα κυκλαδίτικο σκαρί, ανάγλυφο στην πρόσοψη μιας πανέμορφης εκκλησιάς στη Χώρα της Σερίφου, του Άη Γιώργη Πλακανού. Κι όπως σημειώνει ο συγγραφέας «η Σέριφος είναι για μένα νησί αγαπημένο, γεμάτο συγκλονιστικές αναμνήσεις απ’ τα 16 χρόνια της βουλευτικής μου ιστορίας στις Κυκλάδες»
Οπότε λογικό είναι με την ολοκλήρωση του επίπονου εγχειρήματός του να προχωρήσει σε ένα μίνι απολογισμό σκέψεων και συναισθημάτων…
Διαλογισμοί, ταξιδεύοντας στην ιστορία του γενέθλιου τόπου μου, της Νάξου
Ήταν μια συναρπαστική πορεία, ένα ταξίδι στην ιστορία, ετούτο το βιβλίο, όταν πριν 20 χρόνια ακριβώς ξεκίνησε. Τώρα που έφθασε στο τέλος της, σαν ταινία κινηματογραφική περνά μπροστά μου η ιστορία, η ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ της γενέθλιας γης, της ΝΑΞΟΥ μα και των ΚΥΚΛΑΔΩΝ. Μπορεί το ερευνητικό ταξίδι να αφορούσε δυο αιώνες, τον 19ο και τον 20ο, τους πλέον συγκλονιστικούς στην ιστορία του ανθρώπου, αλλά η ιστορική συνέχεια δεν κόβεται στο έμπα κάθε αιώνα, πάει και πίσω, πάει και μπροστά, πάει παντού κι αν δεν την συγκρατήσεις θα σε ξεστρατίσει και θα βρεθείς απ’ το 2000 μ.Χ. στο 3000 και 4000 π.Χ.
Η συγκλονιστική αυτή περιδιάβαση, που ξεκίνησε στο έμπα του 19ου αιώνα, αφού κοίταξε και πίσω της στα σκοτάδια της Φραγκοκρατίας, που βρίσκονταν οι εστίες του οικονομικού, κοινωνικού, πολιτιστικού και πολιτικού μεσαίωνα κι αφού, με αγωνία, πόνο και δάκρυα, περπάτησε μέσα στις δεκαετίες τον μακρύ Γολγοθά των νησιωτών, μαζί με τους λαϊκούς αγωνιστές, τους σμυριγλάδες, τους λατόμους, τους βοσκούς, τους αγρότες, τις υφάντρες, τις παραμάνες, τους πολιτικούς, τους κορυφαίους διανοούμενους, καλλιτέχνες και λόγιους του τόπου, έφτασε στο τέλος της, παραδίδοντας στους αναγνώστες ένα συναρπαστικό αφήγημα και στους επόμενους ερευνητές τη συνέχεια.
Η ιστορία, δεν είναι απλά η καταγραφή του παρελθόντος, είναι και υπόμνηση χρέους, άσβεστη φλόγα ελπίδας, πηγή άντλησης πείρας, διδαγμάτων, παραδειγμάτων. Κι η νεότερη ιστορία της Νάξου αφήνει στα παιδιά της γερές, κοινωνικές, πολιτικές, πολιτισμικές παρακαταθήκες, γεγονότα και πρόσωπα, αξίες διαχρονικές».
Και βέβαια δεκάδες ήταν τα σχόλια που ακολούθησαν αυτή την ανάρτηση με ευχές και συγχαρητήρια μηνύματα προς τον φιλόλογο, συγγραφέα και πρώην πολιτικό που αφήνει μοναδική κληρονομιά στο αγαπημένο του νησί, τη Νάξο…
