Αλήθεια τι είναι η Αγάπη; Η Υπατία απαντάει με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο
Αγάπη είναι…
Το λουλουδάκι που φυτρώνει στο βράχο τον απλησίαστο. Που θα το ξεριζώσει έπειτα ο βοριάς.
Αγάπη είναι…
Να ψάχνεις στο πλήθος τον έναν και μοναδικό και μόλις τον βρεις να σκάνε πυροτεχνήματα στα μάτια σου μπροστά.
Αγάπη είναι…
Να σπρώχνεις τρυφερά σαν Ιφιγένεια ακριβή το Εγώ σου στο βωμό του Εσύ.
Αγάπη είναι…
Να απαντάς στις πέντε το πρωί στην αγωνία του φίλου.
Αγάπη είναι…
Το κεράκι που ανάβεις στην εκκλησιά για τους νεκρούς μα και τους ζωντανούς σου.
Αγάπη είναι…
Ο πόνος που σου σκίζει τα σωθικά σαν θα βγεις στο δρόμο του αποχωρισμού.
Αγάπη είναι…
Να μην είσαι καλά γιατί δεν είναι ο άλλος.
Αγάπη είναι…
Ένα πιάτο φαΐ στον ξένο, μια επίσκεψη στον άρρωστο, λίγη παρηγοριά στο γέρο.
Αγάπη είναι…
Το γλυκό νανούρισμα της μάνας πάνω απ’ την κούνια του μωρού που κλαίει.
Αγάπη είναι…
– Γεννήθηκα για να αγαπώ!
– Πάψε! Σηκώθηκες πάλι απ’ τον τάφο σου Αντιγόνη… Μες τους αιώνες μοσχοβολάς ακόμη άλιωτη το μύρο της αγάπης.
– Γεννήθηκα για ν’ αγαπώ. Δεν ξέρω τίποτα άλλο…
– Μα εσύ δεν πέθανες για ένα άψυχο κουφάρι; Για κάτι νόμους θεϊκούς κι απαρασάλευτους;
– Όχι… Πέθανα για την αγάπη!
– Μεγάλος κίνδυνος θαρρώ είν’ η αγάπη. Χίλια κομμάτια το είναι σου σκορπά στον άνεμο κι άμποτε ένα απ’ αυτά ξαναγυρνάει.
– Τον εαυτό μου θυσιάζω και το είναι μου όλο στην αγάπη.
– Και τι σε ωφέλησε αλήθεια η αγάπη; Αντρίκιο χάδι έπρεπε στον άσπρο σου λαιμό κι όχι πέτρινο προσκεφάλι. Τόσο νέα τόσο άδοξα σε πήρε η αγάπη…
– Την μικροευτυχίτσα σας θα έφτυνα για δεύτερη φορά και τη μικροζωίτσα σας καταφρονώ σαν έχω χρέος στην αγάπη.
– Ωραία η άδολη, η ανιδιοτελής αγάπη. Μα πόσα ψέματα κρυφτήκαν σ’ ένα σ’ αγαπώ, το κύλισαν στη λάσπη;
– Πιο καθαρό διαμάντι απ’ την αγάπη δεν υπάρχει. Μα μόνο σαν αγαπάς αληθινά μπορεί να λάμπει.
– Για πόσες φορές θαρρείς πως αγαπάς αληθινά;
– Σαν αγαπήσεις μια φορά μπορείς και δυό και τρείς… Δεν έχει άνω φράγμα η αγάπη.
– Δεν μπορεί. Κάποτε θα τελειώσει η αγάπη.
– Αλλοίμονο… δεν είναι στέρνα για να αδειάσει.
– Για πότε αγαπάς το πιο πολύ για πότε το πιο λίγο…
– Δεν έχει μέτρο η αγάπη. Ρώτα τη μάνα που γεννά παιδιά να δεις πως δε μοιράζεται η αγάπη. Μονάχα πολλαπλασιάζεται όπως η φλόγα στα κεριά που ανάβεις.
– Το χέρι απλώνεις για να δώσεις μα κατά βάθος πιο πολύ θέλεις να πάρεις.
– Γίνεσαι ήλιος σαν έχεις μέσα σου αγάπη. Ποιος ήλιος άραγε θέλει από άλλονε τη λάμψη;
– Και οι κήρυκες που ήρθαν της αγάπης; Βαρύ αρραβώνα την αιώνια ζωή δώσανε στην αγάπη.
– Αλλοίμονο για το χατήρι ενός Θεού να είναι η αγάπη. Η μόνη αρετή χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς σκοπό που πρέπει να ‘ χεις.
– Για πάντα Αντιγόνη είναι η αγάπη;
– Μόνη λεξούλα που μπορεί να πει …για πάντα…είναι η αγάπη.
