Καλοκαίρι, τέλη Ιουνίου, η εικόνα στα νησιά που πέρυσι έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο σε επισκεψιμότητα, σήμερα είναι αποκαρδιωτική… Και το χειρότερο; Αντί να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα κοιτάζουμε να πυροβολήσουμε τα πόδια μας
Ιανουάριος του 2020 και η εικόνα που έχουμε για το καλοκαίρι που έρχεται είναι μαγική… Όλοι μιλάνε για αύξηση επισκεψιμότητας άνω του 10% σε Πανελλαδικό επίπεδο και οι εργασίες ώστε να φτιάξουμε όλο και περισσότερα καταλύματα για να.. σηκώσουμε το βάρος των τουριστών, φτάνει στο ζενίθ…
Σου χαλάει μία βρύση στο σπίτι, επικοινωνείς με τον υδραυλικό για δουλειά μισής ώρας και σου κλείνει ραντεβού για το 2023 γιατί τώρα έχουν σειρά τα ξενοδοχεία… Το ίδιο ισχύει για κάθε άλλο επάγγελμα που έχει σχέση με την οικοδομή και τον τουρισμό.. Φρενίτιδα…
Και έφτασε ο Μάρτιος.. και αίφνης όλα κατέρρευσαν. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, λες και είχες μπροστά σου έναν χάρτινο πύργο, όλα έγιναν καπνός. Και η αγωνία για το πότε θα βγούμε από την καραντίνα, ξεκίνησε… Και όλα άρχισαν να γίνονται βιαστικά. Από τα υγειονομικά πρωτόκολλα έως το άνοιγμα των συνόρων. Ο λόγος; Η απουσία εναλλακτικής μορφής οικονομία Η Ελλάδα μέσα σε λίγες δεκαετίες στηρίχτηκε μόνο σε έναν πυλώνα ανάπτυξης, τον τουρισμό.
Και αποδείχτηκε ότι είναι το πιο ευαίσθητο αγαθό… Μετά από τρεις μήνες καραντίνας, η Ελλάδα βιάζεται περισσότερο από ποτέ… Να ανοίξουν τα σύνορα. Να δείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι για να υποδεχτούμε επισκέπτες. Να γεμίσουν ξενοδοχεία, πλατείες, παραλίες από χαρούμενες φωνές. Είναι όμως εύκολο;
Μπορεί να δείξαμε την καλύτερη δυνατή συμπεριφορά το δίμηνο Μάρτιο – Απρίλιο αλλά από τα μέσα Μαΐου, δείχνουμε ότι ξεχάσαμε. Οι ξένοι μας αποθέωσαν για την πειθαρχεία μας. Προχώρησαν σε αναλύσεις γιατί πετύχαμε εκεί που οι άλλοι απέτυχαν. Πόνταραν στην οικογένεια. Στο δέσιμο που υπάρχει… Και τώρα;
Όλα μοιάζουν να θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος. Ο Πρωθυπουργός πήγε στη Σαντορίνη και με φόντο το ηλιοβασίλεμα φώναξε «Ελάτε».. Ποιοι όμως; Και πως θα έρθουν; Με ποιον έλεγχο στα σύνορα; Ο αγώνας δρόμου για να θωρακιστούν τα νησιά, ολοκληρώθηκε; Δοκιμάστηκαν οι νέες αντοχές τους; Όχι…
Οι επιχειρηματίες του τουρισμού αλλά και όσοι εμπλέκονται έστω και με ένα … δωμάτιο σε κάποιο μικρό νησί των Κυκλάδων από τη μία καίγονται να γεμίσουν το πορτοφόλι τους για να καλύψουν υποχρεώσεις (και όχι για να φάνε) κι από την άλλη φοβούνται. Βλέπουν ότι οι έλεγχοι που γίνονται στα αεροδρόμια είναι …δειγματοληπτικοί. Παρατηρούν ότι κανείς πλέον στα νησιά δεν προσέχει. Λες και είμαστε σε σχολική εκδρομή.
Πρόσφατα, η φημολογία για κρούσμα στη Σύρο, ανέδειξε την αδυναμία μας ως Έλληνες. Από τη μία η περιέργεια να δούμε ποιος είναι και από την άλλη, η μάχη για να εμφανιστεί το νησί «καθαρό» και να μην χάσουμε το covid – free που διαφημίζει η Κυβέρνηση και αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες Το ίδιο ισχύει για την Πάρο, τη Μύκονο, τη Νάξο και τη Σαντορίνη… Αλλά και τα μικρότερα νησιά… Όλοι θέλουν το covid – free με κάθε κόστος…
Εάν όμως το θέλουμε, οφείλουμε να κρατήσουμε τις υποδείξεις που μας έδωσαν οι αρμόδιοι γιατροί. Οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε με τον κορωνοϊό. Όπως όλα δείχνουν, ήρθε για να μείνει. Το γιατί ήρθε, άλλη ιστορία. Αλλά ήρθε. Και με δεδομένο ότι η Κυβέρνηση, βιάστηκε να ανοίξει τα σύνορα και να προχωρήσει σε κάλεσμα επισκεπτών, μεγαλώνει το πρόβλημα. Και οφείλουμε για μία ακόμη φορά να δείξουμε «αυτοσυγκράτηση» και κυρίως να αναλάβουμε τις ευθύνες μας…
Ο κος Λεονταρίτης – αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων – πριν από τρεις ημέρες δήλωσε σε ελεύθερη μετάφραση «η γνώση είναι λύση. Το να ξέρω ότι υπάρχει ένα κρούσμα, μπορώ να το διαχειριστώ. Το να μην ξέρω όμως ή να μην βλέπω είναι χειρότερο. Γιατί δεν μπορώ να προστατευτώ»… και δεν έχει άδικο… Οφείλουμε να συνεχίσουμε στον ρυθμό Απριλίου… Να προστατευτούμε όχι για εμάς, αλλά για τους μεγαλύτερους που είναι στην οικογένειά μας.. Και η τσέπη μας; Την υγειά μας να έχουμε που έλεγαν και οι παλαιότεροι…
