Ο Χαρίλαος μας μιλάει για την ΔΕΗ και τη σχέση που έχει με τον …ζουρλομανδύα αλλά και για τα “παλικάρια” που όταν μπαίνουν στη δικαστική αίθουσα ξεχνούν τα πάντα…
– Μπονάτσα και φεγγάρι κι έχω τον αμάζευτο.
Δεν θέλω να μπω στο σπίτι.
Μπαίνω, τσιμπάω καμιά κροκέτα και την κοπανάω απ’ το παράθυρο.
Βγαίνω απ’ το παράθυρο, μπαίνω από την πόρτα κι όπου πετύχω τον Ζήκο του κάνω χου.
Θρασύτατο το γατάκι λέμε.
Μέχρι που τόλμησε ν’ ανέβει στον ωραίο καναπέ της κυρίας Στέλλας.
Τέτοιο θράσος η μισή μερίδα γάτας!
– Μεγαλύτερο θράσος βέβαια έχει αυτός ο υπουργός σας, ο Χατζηβράκης…Χατζηχαχάκης, κάπως έτσι.
Που δήλωσε πως «η ΔΕΗ κινείται με τον αραμπά, αυτό θέλουμε να το αλλάξουμε», έτσι είπε.
Ε, και μετά για να καταλάβουμε τι εννοεί, πήγε και φωτογραφήθηκε σ’ ενα ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο ανταγωνιστή της ΔΕΗ, στολισμένο με μπλε μπαλόνια, για να καταλάβετε όλοι, τι εννοεί.
Γιατί, όπως είπε ο ίδιος πάλι, «θέλουμε να βγάλουμε τον διοικητικό ζουρλομανδύα που έχει η ΔΕΗ».
Θα τον βγάλουν και θα τον φορέσουν σε σας.
Χειμερινή κολεξιόν.
-Σε άλλα νέα, τοπικά και μη, πρέπει μερικοί επικίνδυνοι και αναίσθητοι τύποι που κυκλοφορείτε με αυτοκίνητο να μάθετε οδηγική συμπεριφορά και τι λέει ο ΚΟΚ.
Ο ΚΟΚ δεν είναι γλυκό ξέρετε.
Τι είναι πεζός, τι είναι διάβαση, ποιος έχει προτεραιότητα, ποια είναι η ταχύτητα στην πόλη και άλλα αυτονόητα πράγματα.
Γιατί μετά, όταν θα σας βγουν οι σβίγκοι, θα κάθεστε όλοι και θα κλαίτε και θα λέτε πως έφταιγε «η κακιά η ώρα».
Οι ώρες δεν είναι κακές. Εσείς νομίζετε πως είστε τίποτα Χαϊλάντερ όταν οδηγείτε κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Σας είπα, εγώ έχω εφτά ζωές και τις προσέχω σαν μια.
Εσείς έχετε μια κι ακριβή, εύθραυστη και συμπεριφέρεστε σαν να έχετε εφτά.
Μυαλό κροκέτα και καθόλου νόστιμη.
– Χρρρμφ τα είπα και ξεθύμανα κάπως ο γάτος.
Όπως πληροφορήθηκα από την παλιοπαρέα μου, που κατοικοεδρεύει παρ’ Αρείω Πάγω και Εφετείου γωνία, ξεκίνησε η δίκη των ναζιστόμουτρων στην Αθήνα.
Τελική ευθεία.
Η Χουστίθια, μια γάτα με πέταλα που χώνεται μέσα στις δικαστικές αίθουσες και παρακολουθεί την διαδικασία, μου είπε πως για άλλη φορά-τι έκπληξη!-οι κατηγορούμενοι έλεγαν άρες μάρες κουκουνάρες στο δικαστήριο.
Άλλος ήταν μικρός και δεν είχε σώας τα φρένας, άλλος δεν θυμόταν, εκβιάστηκε από τις ανακρίτριες, λέει, να υπογράψει κι αυτός και ο δικηγόρος του (!!!) μια απολογία που δεν έκανε, άλλος δεν ήτανε στην επίθεση που έγινε στους αλιεργάτες.
Συμπέρασμα: Όταν είσαι ναζιστόμουτρο σπας στο ξύλο και σφάζεις με τα τάγματα εφόδου της ΧΑ είναι καλά, όταν πας στο δικαστήριο όμως για τα εγκλήματα που διέπραξες, εσύ δεν φταις, φταίνε οι άλλοι και συ δεν ξέρεις τίποτα.
Ούτε καν γιατί σε συνέλαβαν, αυτό ειδικά, δεν το καταλαβαίνεις, ρε παιδάκι μου!
«Αίμα, τιμή, δεν ήμουνα εκεί» όπως πολύ έξυπνα ειπώθηκε.
– «Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών» που έλεγε και η αγαπημένη μου Αρλέτα. Αυτή που έγραψε τραγούδι για την γάτα τη Σερενάτα.
Χρρρνιαρρρ…ώρα να πάω στο παράθυρο να δροσιστώ.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
