Εις την Πόλιν…

Είναι νωρίς ακόμη. Δεκτόν. Δεν έχει τελειώσει καν ο πρώτος γύρος. Εξι ομάδες ισοβαθμούν στη δεύτερη θέση. Ολα ανοικτά και όλα τα σχετικά που ταιριάζουν σε μια κατάσταση ρευστή. Κι όμως ο Παναθηναϊκός έχει ανοίξει τον δρόμο για ένα σπουδαίο 2017. Οσοι πήγαν στο ΟΑΚΑ, τις τελευταίες μέρες, είδαν μια ομάδα που θύμισε εκείνη που σάρωνε τους ευρωπαϊκούς τίτλους την προηγούμενη δεκαετία.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκει στυλ και ταυτότητα. Εχει παίκτες και πλάνο. Εχει προπονητή. Εχει βάλει το τρένο στις ράγες. Δείχνει ότι δεν υστερεί κόντρα σε κανέναν. Δεν του λείπει τίποτα. Αρχισε να παίζει και άμυνα κι αν ο Τζεντίλε κολλήσει όπως πρέπει τότε η Κωνσταντινούπολη δεν είναι μακριά. Η τελευταία εβδομάδα του χρόνου σηματοδοτεί και το φινάλε του πρώτου γύρου της Ευρωλίγκας. Οι ομάδες μας δεν τα πήγαν άσχημα ως τώρα. Είναι σε θέση για το πλεονέκτημα στα πλεϊ οφ. Νωρίς είναι ακόμη, αλλά ήδη έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση που είναι υπέρ τους. Η τελευταία αγωνιστική που ακολουθεί θα δείξει ακόμη περισσότερα. Η αίσθηση πάντως είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι σε καλύτερη φάση από τον Ολυμπιακό. Μπορεί να ισοβαθμούν, αλλά η τάση είναι «πράσινη». Λίγο το σερί νικών, λίγο ο Τζεντίλε διαμορφώνουν μια αίσθηση για μεγάλη επιστροφή του «εξάστερου». Κι ο Ολυμπιακός; Δεν μπορεί ο πρωταθλητής Ελλάδας να μείνει κι αυτός σε τροχιά διάκρισης; Η είσοδος στην οκτάδα και τα πλεϊ οφ μοιάζει να μην χάνεται. Εκείνο που αυτή τη στιγμή προβληματίζει είναι οι απουσίες και η έλλειψη λύσεων. Προφανώς κανείς δεν μπορεί να υποτιμά τους Πειραιώτες, αλλά οι αδυναμίες τους είναι οφθαλμοφανείς και πρέπει να καλυφθούν άμεσα. Σε δέκα μέρες λήγει η προθεσμία για να δηλώσουν παίκτη αντί του τραυματία Χάκετ στην Ευρωλίγκα. Ο Γουότερς θα είναι ο παίκτης που θα καλύψει το κενό του Ιταλού, αλλά δεν έχει την ποιότητα του, ενώ οι υποχρεώσεις τρέχουν και ο χρόνος πιέζει. Ασφαλώς και το τεχνικό τιμ ξέρει καλύτερα από όλους, αλλά η ανησυχία στον κόσμο του πειραϊκού συλλόγου παραμένει. Δεν είναι η συντριβή από τη Μπάμπεργκ που προκαλεί αμφιβολίες. Είναι η εικόνα που δείχνει ότι στα περισσότερα ματς η ομάδα του Πειραιά ξεπερνά τον εαυτό της. Γιάνγκ και Μιλουτίνοφ δεν έχουν αποδώσει ακόμη τα αναμενόμενα, ο Πρίντεζης είναι έξω, ο Χάκετ επίσης, συν κάποιους μικροτραυματισμούς που προκύπτουν και ο Ολυμπιακός πρέπει κάθε φορά να κάνει ηρωισμούς για να κερδίζει. Βγαίνει η χρονιά με αυτά τα δεδομένα; Ως τώρα έχει βγει δίχως απώλειες. Αυτός ο μήνας θα κρίνει πολλά. Ο Παναθηναϊκος περιμένει για το κύπελλο, ενώ στην Ευρωλίγκα κανείς δεν χαρίζεται. Η Φενέρ του Ομπράντοβιτς έρχεται στο Φάληρο με φόρα από το μεγάλο διπλό στη Μόσχα. Ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα που απογοητεύεται ποτέ και πάντα όλα μέσα στο γήπεδο κρίνονται. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Η περσινή όμως πορεία με την κατάρρευση στο ΤΟΡ-16 και τον αποκλεισμό από τα προημιτελικά αποτελεί οδηγό για να μην γίνουν τα ίδια λάθη. Ο Παναθηναϊκός φρόντισε και κάλυψε όσο μπορούσε τα δικά του κενά και βαδίζει πιο ήρεμος. Οι Πειραιώτες έχουν μάθει να παίζουν στο όριο τα παιχνίδια τους. Περιθώρια για άλλα λάθη όμως δεν υπάρχουν κι αυτό δεν αποτελεί μια απλή κινδυνολογία…