Πάει και η αργία του Πνεύματος. Λες και το πνεύμα τις υπόλοιπες μέρες δεν έχει αργία, είναι ζωηρό. Αυτά σκέφτεται ο Χαρίλαος και βαριέται. Αλλά πριν βαρεθεί εντελώς και πέσει για ύπνο, ενα δυο πράγματα θα τα καταγράψει.
-Αργία ήταν και πέρασε.
Μια Δευτέρα που έμοιαζε με Κυριακή.
Γιόρταζαν τα περιστέρια και οι άνθρωποι του πνεύματος.
Δεν έχει διευκρινιστεί αν γιόρταζαν αυτοί που πουλάνε πνεύμα ή αυτοί που χρησιμοποιούν δημιουργικά το πνεύμα τους.
Υπάρχουν κάποιοι που το πνεύμα τους το έχουν δώσει αντιπαροχή.
Και άλλοι που το έχουν παραδώσει.
Αυτοί είναι οι πιο ήσυχοι απ’ όλους, τους φτιάχνουν κι ένα γλυκό με κάτι σπόρια που η ξινή το τρώει με τρέλα, εγώ ούτε να το μυρίσω.
Μπόλυβα, μόλυβα , κόλλυβα κάπως έτσι.
Εμείς οι γάτες πάντως έχουμε το δικό μας πνεύμα.
Λίγοι το καταλαβαίνουν, αλλά δεν πειράζει.
Είμαστε της ποιότητας, όχι της ποσότητας.
-Σε άλλα νέα, ακόμα δεν ανοίξατε εντελώς και κάνετε συλλογή κρουσμάτων.
Από Παρασκευή μέχρι Δευτέρα φτάσατε τα 97 και τα 30 ήταν, λέει, φουτουρίστες.
Γενικά σας έχει πιάσει η θερινή ραστώνη και νομίζετε πως κοτρονοϊός πάπαλα.
Καλά θα ήταν, αλλά δεν.
Αναστατώσατε τον Σκόρδα, Σιόρδα, πως τον λένε και τον Σκορδαλιά.
Και ο μεν πρώτος θ’ αρχίσει να σας γράφει πάλι ραβασάκια, όσο για τον δεύτερο, άστραψε και βρόντηξε, σαν καλοκαιρινή καταιγίδα.
«Όποιος νομίζει ότι έχουμε απαλλαγεί από τον κοτρονοϊό, κάνει λάθος! Καμία έκπτωση στη δημόσια υγεία» είπε.
Τι μας λες…
Στον Κάδωνι μόνο να το πεις με τρόπο.
Γιατί θεωρεί, κατά πως φαίνεται, πως εξαιρείται των μέτρων.
Διότι ποιά η λογική να πατάει τις γνωστές τσιρίδες σ’ αυτούς που δεν τήρησαν τις αποστάσεις στο μπαρ ενός νησιού εδώ δίπλα,
αλλά ο ίδιος πήγε και στριμώχτηκε μαζί με άλλους παρατρεχάμενους με μηδενική απόσταση μεταξύ τους,
για να φωτογραφηθεί μπροστά στο άγαλμα του Παλαιολόγου;
Μαζί μ’ αυτόν και δεκάδες άλλοι άνθρωποι, τίγκα στο πνεύμα, πήγαν να φωτογραφίσουν-και να φωτογραφηθούν- ο ένας πάνω στον άλλο, τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος.
Υπεράνω μέτρων και αποστάσεων. Φαινεται σε σιντριβάνια και αγάλματα δεν κολλάει.
Κουβέντα ο Κάδωνις .
Όλα μια χαρά τα βρήκε.
Αστυνομία δεν είδα να κάνει ντου να επιβάλλει τα μέτρα.
Όλα καλά.
Ακόμα κι ο μαρμαρωμένος κόντεψε να τραγουδήσει το «Άγαλμα» του Πουλόπουλου, εξ αιτίας της απερισκεψίας του.
Πρόστιμο θα φάει ο Κάδωνις άραγε;
Χνιαρρρ, χνιαρρρ, χνιαρρρ… καλά, λέω και καμία γατονιά για να περάσει η ώρα.
-Φοβάμαι πως θ’ αρχίσετε πάλι τις επιδρομές στα σούπερ μάρκετ.
Και να τα χαρτιά υγείας και να τα αντισηπτικά και οι μάσκες, να τα ρύζια και τα μακαρόνια.
Στο τέλος θα φάτε και τις κροκέτες μας, ικανούς σας έχω.
Θνιααααρρρρ… βαρέθηκα, άσε που ζεσταίνομαι κιόλας.
Κάτι μου λέει η κυρία Στέλλα, με τον ωραίο καναπέ, αλλά δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς.
Ν’ ανέβω ή να μην ανέβω στον καναπέ;
Τι κάθομαι και τη ρωτάω, εγώ θ’ ανέβω κι αν δεν της αρέσει δεν πειράζει.
Θα με πει «κερατά» και θα της περάσει.
-Θνιααααρρρ….έχω κι άλλα να σας πω αλλά νυστάζω.
Οπότε θα πλύνω γούνα και θα κοιμηθώ όπου έχει δροσιά.
Εσείς καλού κακού ρίξτε κανένα κούρεμα.
Χαμένο δεν θα πάει….
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
Υ.Γ.
Θνιωτήρη, γύρνα πίσω ή έστω βγες τηλεφωνικά.
