Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας αναλύει την εβδομάδα που πέρασε με ουκ ολίγα γεγονότα… Από την έκφραση του Λασκαρίδη για τον πρωθυπουργό, την Μενδώνη και τον Οικο Dior έως τον “άτυχο” Χαρδαλιά και τον “δουλευταρά” Αδωνι.. Και στο τέλος μας θυμίζει την έκφραση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ” «Δεν γίνεται να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους»…
Στη δημοσιογραφία υπάρχει ένα κλισέ, προκειμένου να περιγράψει τι ακριβώς αποτελεί είδηση: «Είδηση είναι όταν άνθρωπος δαγκώσει σκύλο και όχι όταν σκύλος δαγκώσει άνθρωπο». Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως εξετάζουμε το περίεργο, το αφύσικο, το εξεζητημένο, το μη αναμενόμενο. Θα μου πείτε -και με το δίκιο σας- γιατί μια δήλωση που κάνει ο κύριος Άδωνις ή αντιστοίχως μια δημοσιογραφική παρέμβαση από τις γνωστές του κυρίου Άρη συνιστούν είδηση; Σωστή η ερώτηση, αλλά δεν έχει απάντηση! Πάντως, και αεροπειρατεία είχαμε, και τον εφοπλιστή-μάγκα κύριο Λασκαρίδη, και «ατυχία» κατά Χαρδαλιά για τη φωτιά στην Κορινθία, και Λίνα Μενδώνη, και κοντρίτσες για τις εταιρίες που προμηθεύουν τα εμβόλια. Επίσης, ζήσαμε ξανά αυτήν την εβδομάδα και τις δύο όψεις της ενημέρωσης.
* «Δεν μπορούν να βρουν υπαλλήλους τα μαγαζιά να δουλέψουν. Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι η οικονομία έχει μείνει πίσω και θα πρέπει να δουλέψουμε λίγο περισσότερο για να πάμε μπροστά και να φύγουμε από το σημείο στο οποίο είχαμε κολλήσει». Αυτά τα… σοφά ξεστόμισε ο αντιπρόεδρος κύριος Άδωνις. Για να είμαστε δίκαιοι, πριν τον κρίνουμε, χρειάζεται να διευκρινίσει δύο πράγματα. Πρώτον: Όταν λέτε να δουλέψουμε λίγο περισσότερο, εννοείτε να πληρώνουμε εμείς τον εργοδότη μας; Γιατί όλοι ξέρουμε ότι οι υπερωρίες έτσι κι αλλιώς δεν… Θα μου πείτε, σάμπως πληρώνονται οι μισθοί; Δεύτερον: Για το γεγονός ότι η οικονομία έχει μείνει πίσω, ευθύνεται καθόλου η κυβέρνηση ή για όλα φταίει ο κορονοϊός και ο κακός μας ο καιρός; Παρακαλώ, θα θέλαμε την άποψή σας, αν και τη γνωρίζουμε εκ των προτέρων, άριστε υπουργέ μας, διαμάντι της Ελλάδας και του απανταχού ελληνισμού…
* Πάνος Λασκαρίδης, εφοπλιστής. «Οι πλοιοκτήτες δεν χρειάζονται τον πρωθυπουργό. Μπορούν να χέ…ουν πάνω στον πρωθυπουργό». Για άλλη μία φορά το κεφάλαιο αποδεικνύει ότι δεν έχει πατρίδα. Σημαία του είναι οι σημαίες ευκαιρίας διάφορων απίθανων κρατών και κρατιδίων. Εξυπακούεται, βεβαίως, φορολογικών παραδείσων. Πόσο πιο καθαρά να το πουν σε όλους εμάς που μας βλέπουν σαν ιθαγενείς που τους χαρίζουν καθρεφτάκια; Επειδή, όμως, είναι έξυπνοι άνθρωποι, κάνουν τις… αγαθοεργίες τους. Δείχνουν τις «οικολογικές» ευαισθησίες τους, γίνονται χορηγοί σε πολιτιστικά δρώμενα, εμφανίζονται φίλοι του βιβλίου και του θεάτρου και άλλα τέτοια… όμορφα. Ο πατριωτισμός τους είναι τόσο μεγάλος, όμως, που το 80% των ελληνόκτητων πλοίων βρίσκεται με ξένη σημαία! Στα καράβια τους οι περισσότεροι που εργάζονται δεν είναι Έλληνες! Ακόμη και το στοιχειώδες, δηλαδή ο καπετάνιος, τουλάχιστον, να είναι Έλληνας, δεν εφαρμόζεται, πλέον. Από την άλλη, στη νομοθεσία μας υπάρχει πλήθος νόμων και φωτογραφικών διατάξεων για τους εφοπλιστές μας, αλλά και πάνω από 30 φοροαπαλλαγές, γιατί οι άνθρωποι είναι «επενδυτές» και βοηθούν στην ανάπτυξη της οικονομίας μας… Ωραία πράγματα, ανθρώπινα και, κυρίως, πατριωτικά.
* Χαρδαλιάς για φωτιά σε Κορινθία: «Ήμασταν άτυχοι. Βρισκόμαστε εκτός βασικής αντιπυρικής περιόδου»! Τι κακό σ’ αυτόν τον τόπο; Η κυρία Δούρου να λέει για το Μάτι ότι έπεσε στη βάρδια της, ο κύριος Χαρδαλιάς ότι ήταν άτυχος, λες και η μπάλα κτύπησε στο δοκάρι και έφυγε άουτ, και εμείς αποσβολωμένοι να κοιτάζουμε τον ουρανό και να επικαλούμαστε τα Θεία. Αυτά, άλλωστε, ταιριάζουν διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν…
* Ανακατάληψη του ΕΜΠΡΟΣ από ανθρώπους του πολιτισμού, από ανθρώπους που αντιστέκονται και επιμένουν. Γιατί τα κτίρια ανήκουν σε όσους στεγάζουν τα όνειρά τους… Βεβαίως, εκ νέου, με επιχείρηση-αστραπή, η ΕΛΑΣ επιχείρησε να τσιμεντώσει ξανά τον συγκεκριμένο χώρο. Πολίτες, συλλογικότητες και φορείς είναι αποφασισμένοι, ωστόσο, να μην το αφήσουν στα χέρια της κυρίας Μενδώνη, του κυρίου Χρυσοχοΐδη και του κυρίου Μητσοτάκη. Κάτω τα χέρια από τον πολιτισμό, ρε αχρείοι. Ασχοληθείτε με τους Λιγνάδηδες και τους Φουρθιώτηδες, αγαπημένα σας παιδιά, και αφήστε ήσυχο το ΕΜΠΡΟΣ να συνεχίσει το δημιουργικό του έργο….
* Το είχα γράψει για πλάκα. Πού να φανταστώ ο δόλιος ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ικανή για όλα. Η υπουργός Πολιτισμού, κυρία Λίνα Μενδώνη, έδωσε άδεια στον οίκο μόδας Christian Dior για φωτογράφιση στην Ακρόπολη! Άλλωστε, αυτό θα κάνει καλό στη χώρα, γιατί φέτος η εκδήλωση συμπίπτει με τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης! Όπως αντιλαμβάνεστε, δυστυχώς, έχουμε την ατυχία να προΐσταται σ’ αυτόν τον νευραλγικό τομέα η συγκεκριμένη κυρία. Όταν με το καλό μάς αδειάσει τη γωνιά, θα τη θυμόμαστε για το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, τη φωτιά στις Μυκήνες, τη στήριξη στον κύριο Λιγνάδη, το σφράγισμα του θεάτρου ΕΜΠΡΟΣ, την παραχώρηση της Ιερού Βράχου στον οίκο μόδας. Από το συγκεκριμένο υπουργείο πέρασαν άνθρωποι του πνεύματος, του πολιτισμού, άνθρωποι ερωτευμένοι με το αντικείμενο. Σημαντικότεροι οι Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Κωνσταντίνος Τσάτσος, Σταύρος Μπένος, Θάνος Μικρούτσικος και η αξεπέραστη Μελίνα Μερκούρη. Για να καταλήξουμε στην άριστη κυρία, με την οποία τα έχουμε δει όλα. Εντελώς, όλα, όμως…
* Η δημοσιογραφία στη χώρα μας έχει απαξιωθεί πλήρως στα μάτια των πολιτών. Η τηλεοπτική, όμως, ξεπερνάει ακόμη και την πιο καλπάζουσα φαντασία. Ο σταθμός STAR πριν από λίγες εβδομάδες μάς είπε ότι υπήρξε δίωξη κατά του ηθοποιού Πέτρου Φιλιππίδη «για το τίποτα». Μετά το σχετικό χαμό, το κανάλι τα μάζεψε και μας μίλησε για μια άτυχη στιγμή, σαν αυτή που επικαλέστηκε ο κ. Χαρδαλιάς ένα πράγμα. Και πάνω που ησυχάζεις, έρχεται η… συνέντευξη Φουρθιώτη από τη φυλακή, ο οποίος μας εξομολογείται το δράμα του, λέγοντας ότι έμεινε μόλις 40 κιλά. Δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις, και εμφανίζεται η συνέντευξη του αδελφού Λιγνάδη, ο οποίος μας περιγράφει πόσο δύσκολα περνάει ο αδελφός του στο κελί και τι τραβάνε ως οικογένεια για να επικοινωνήσουν μαζί του. Να δείτε δράματα που έχει ο κόσμος και σεις ασχολείστε με το 8ωρο και τις απλήρωτες υπερωρίες. Πάντως, γιατί εμένα μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η διαφήμιση ενός απορρυπαντικού που ξέπλενε τους μπλε και πράσινους κόκκους και στο τέλος 29 κατασκευαστές το συνιστούσαν ανεπιφύλακτα; Γιατί, γιατρέ μου, γιατί;
* Στις ειδήσεις ακούμε πλέον δημοσιογράφους να επιτίθενται στο εμβόλιο της AstraZeneca. Μάλιστα, η Επιτροπή Λοιμωξιολόγων συστήνει να αποφεύγεται σε γυναίκες κάτω των 50. Οι ίδιοι άνθρωποι, πριν από 15 μέρες, αποκαλούσαν «τρελό» και «ψεκασμένο», όποιον τολμούσε να εκφράσει αντίθετη άποψη για τα εμβόλια. Καλό, πάντως, είναι να θυμόμαστε δύο πράγματα. Πρώτον, γι’ αυτούς τους κυρίους η κυβέρνηση φρόντισε να θεσπιστεί το ακαταδίωκτο. Δεύτερον, βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλος πόλεμος συμφερόντων από εταιρίες-κολοσσούς και η ιστορία έχει ακόμη πολύ ψωμί. Πάντως, το Βέλγιο προχώρησε σε αναστολή εμβολίου της Johnson & Johnson, κατά του κορονοϊού, σε πολίτες κάτω των 41 ετών, εξαιτίας θανάτου γυναίκας, μόλις αυτή εμβολιάστηκε. Καμία σχέση, δηλαδή, με την ελληνική πραγματικότητα.
* «Συγγνώμη, αλλά τα σπίτια τα ασφαλίζουμε», δήλωσε ο κύριος Άρης Πορτοσάλτε, μιλώντας με ένα κάτοικο του Αλεποχωρίου, ο οποίος έβλεπε την περιουσία του να έχει γίνει στάχτη. Άριστες δημοσιογραφικές ευαισθησίες! Δεν μπορώ να πω αυτό ακριβώς που σκέφτομαι, γιατί δεν μου το επιτρέπει ούτε η ανατροφή μου ούτε ο εισαγγελέας υπηρεσίας… Ώρες-ώρες όμως όσο και να προσπαθείς να κρατηθείς, δεν γίνεται. Ο διάολος σε τσιγκλάει και δοκιμάζει τις αντοχές ένα πράγμα. Και είναι αλήθεια ότι αυτήν την περίοδο δεν φημίζομαι για την ψυχραιμία μου, ειδικά όταν ακούω… τέρατα.
* Η κυρία Μαρέβα Μητσοτάκη ζητούσε με αγωγή της στο «Documento» του Κώστα Βαξεβάνη το ποσό των 500.000 ευρώ, σχετικά με δημοσιεύματα εις βάρος της για offshore εταιρία, σπίτι Βολταίρου, Πόθεν Έσχες. Το δικαστήριο, τελικά, δικαίωσε την εφημερίδα. Δεν το είδατε αυτό πουθενά στις ειδήσεις; Για ψάξτε καλά, παρακαλώ. Τι θέλετε να πείτε; Ότι είμαστε Τουρκία, Λευκορωσία, Βενεζουέλα, Βόρεια Κορέα; Για σοβαρευτείτε. Άντε, μπράβο, άντε…
* Σχετικά με την αεροπειρατεία στον Λευκορώσο, Ρομάν Προτάσεβιτς, «ακτιβιστή και δικαιωματιστή», όπως μας λένε τα ελληνικά και διεθνή media. Βεβαίως, ξεχνάνε να προσθέσουν ότι ο… ακτιβιστής και δικαιωματιστής τους ήταν και ολίγον ναζί. Τι ολίγον, δηλαδή, πολύ ναζί. Ας το πάρει, όμως, το ποτάμι. Απαράδεκτη η ενέργεια της λευκορωσικής κυβέρνησης, δεν το συζητάμε. Αλλά, για μια στιγμή, βρε μάγκες. Μια στιγμή. Δεν γίνεται κράτη, κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμοί, κόμματα, πολίτες -με την κυβέρνησή μας πρώτη πρώτη- να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τη σύλληψη του συγκεκριμένου κυρίου, αλλά να ξεχνάνε τον Ασάνζ, τις διώξεις ανθρώπων του Τύπου στην Τουρκία, τον τεμαχισμό Σαουδάραβα δημοσιογράφου στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ο συγκεκριμένος δεν ήταν αρεστός στο καθεστώς της χώρας του, και να θυμούνται μόνο ό,τι τους συμφέρει. Ο Αφροαμερικανός ηγέτης, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τα εξηγούσε, πάντως, απλά, κατανοητά και ωραία: «Δεν γίνεται να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους»…
* Εκτός από την εγχώρια και αποκρουστική εικόνα της δημοσιογραφίας υπάρχει και η διεθνής. Κάποια, δε, κρατάει ακόμη τα προσχήματα και παραμένει δημοσιογραφία. Η ισραηλινή ηλεκτρονική εφημερίδα Haaretz.com στο πρωτοσέλιδό της εμφανίζει τις φωτογραφίες 67 παιδιών που σκοτώθηκαν στη Γάζα από τον ισραηλινό στρατό. Ο βασικός τίτλος «Αυτό είναι το τίμημα του πολέμου» εντυπωσιάζει! Η εφημερίδα όχι μόνο δεν ταυτίστηκε με την επίσημη εθνική γραμμή του κράτους, αλλά τίμησε το επάγγελμα, χωρίς να εξετάζει αν υπεύθυνη αυτών των δολοφονιών είναι η κυβέρνηση του Ισραήλ. Δηλαδή, καμία σχέση με ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας, όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα. Μα καμία, όμως…
Είναι γνωστό ότι ζούμε σε ένα κόσμο συνειδητής παραποίησης της αλήθειας, υπερβολικού κυνισμού και αφόρητης υποκρισίας. Η λέξη «αρχές», ειδικά στην πολιτική, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Ωστόσο, ο μεγάλος Σοβιετικός θεωρητικός και επαναστάτης, Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν, έλεγε επί του θέματος: «Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα αδυναμίας». Καλή μας εβδομάδα…
