Ο Χαρίλαος παρακολούθησε χθες το «Ενώπιος ενωπίω» και εντυπωσιάστηκε. Σχολιάζει τη νοοτροπία της ανταπολίτευσης και προτείνει σλόγκαν για να επικοινωνήσει το νέο της εγχείρημα. Όσο για την αγαπημένη του ξινή, ε, αυτή μάλλον την έχει κάνει βαπόρι και ψάχνει λιμάνι να την…παρκάρει.
-Γενικά γίνεται χαμός.
Χαμός κι εγώ δεν έχω όρεξη.
Πάω, έρχομαι, τρώω, κοιμάμαι και διαμαρτύρομαι μονολεκτικά στην κόρη της κυρίας Στέλλας-με τον ωραίο καναπέ.
Νιάου!
-Η κυρία Στέλλα μαγειρεύει. Δηλαδή φτιάχνει το αγαπημένο φαΐ της κόρης της, πατάτες τηγανητές σβησμένες με κρασί.
Λέω να της αφήσω στο τραπέζι με τρόπο τον τίτλο από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα με τίτλο «Η Ευρώπη στην Περιφέρειά μου» στο οποίο εντάσσεται η Ολυμπία Οδός.
Με το ρυθμό που τρώει ή θα πιάσει το υπονοούμενο ή θα ενταχθεί σύντομα στο πρόγραμμα.
-Σε άλλα νέα χτες, ως γάτος που θέλει να έχει άποψη ο ίδιος για όσα συμβαίνουν, παρακολούθησα τη συνέντευξη του πρωθυπουργού σας σ’ έναν Χατζαρικολάου…Χαπινικολάλου, κάπως έτσι.
Πολύ λαμπερός άνθρωπος αυτός ο κύριος.
Γελούσαν τα μάτια του, τ’ αυτιά του, έλαμπε ολόκληρος, έμοιαζε σαν να είχε κερδίσει πρόσφατα τον πρώτο λαχνό του λαχείου.
Εντυπωσιάστηκα.
Πολύ σκληρές ερωτήσεις όμως, αμείλικτος ο τύπος, τον δυσκόλεψε πολύ τον πρωθυπουργό σας.
Μα, ξέρεις τι είναι να σου μιλάνε για τα ντολμαδάκια της μανούλας σου και να τρέμεις μη σε ρωτήσουν τη συνταγή που δεν τη θυμάσαι;
Ρεζίλι γίνεσαι με κάτι τέτοια.
Αμ το άλλο;
Να σου ζητάνε να πεις, αν ο μπαμπάς σου ήταν καλός πρωθυπουργός;
Άσε πια που όλο προσωπικά τον ρωτούσε, που πήγε, πότε ερωτεύτηκε, που σπούδασε.
Και πολλά διλήμματα του έβαλε του…καλύτερου βιογραφικού της χώρας. Τενίστας ή πιανίστας; Κιθαρίστας ή ντράμερ; Λωζάνη ή Κοζάνη;
Σοκαρίστηκα.
Ντάξει, δεν τον ρώτησε τίποτα που ν’ αφορά τη χώρα, τη διακυβέρνηση της ή εσάς ως πολίτες, αλλά εσάς σας έχουν χε…χαιρετίσματα λέω, χαιρετίσματαααα (πέρασε μια γατούλα και έστειλα χαιρετισμούς, συμπαθάτε με ε;)
-Η αντιπολίτευση πάλι είναι βουτηγμένη στη φιλοσοφική ανησυχία. Κι ενώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν ξεκινώντας καμπάνια εγγραφής νέων μελών. Τέσσερα χρόνια μετά θα ξανασυστηθούνε, τα ίδια και τα ίδια.
Λες και είναι έθιμο.
Λες και η λέξη «παράλληλα» και η εφαρμογή της στην πράξη, τους είναι άγνωστη.
Έχω όμως να προτείνω ένα σλόγκαν, για να μην μακρηγορούν στις βαρετές ανακοινώσεις που δημοσιεύουν.
«Σε ξέρω, με ξέρεις, γνωριζόμαστε».
Σίγουρα θα κάνει αίσθηση, μην σου πω και θραύση.
-Θνιαααρρρρ…είχα κι άλλα να σας πω, αλλά με φωνάζει η ξινή απ’ την κουζίνα.
Μάλλον θα βρήκε το σημείωμα για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα που σας έγραφα στην αρχή.
Χρρρρμφνιαχνιαχνιαχ
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
