Ο Χαρίλαος έχει υπαρξιακά ζητήματα… Να μείνει ή όχι … Κοιτάζει την πρώτη μέρα στο σχολείο και αναρωτιέται εάν θα αποδιδεί δικαιοσύνη για εκείνο το παιδί που χάθηκε έτσι απλά, τον Ζακ…
-Υποφέρω.
Μπήκα μια στάλα στο σπίτι και η κόρη της κυρίας Στέλλας-με τον ωραίο καναπέ-έχει βάλει κάτι τραγούδια του Χάρου.
Και δεν φτάνει αυτό.
Τα τραγουδάει κιόλας!
Τι της φταίξανε τα τραγούδια Μπαστετούλα μου και τα εκτελεί εξ επαφής;
Xxxxxxxxx!
Παίρνω το γατοπάκι μου και πάω στη ροδιά να σας γράψω, αν μείνω μέσα θα πρέπει να την καταγγείλω για βασανισμό.
-Φτηνά τη γλίτωσα ο γάτης.
Λοιπόν, καθόμαστε εδώ με τον Ντάνι-που πάχυνε-τη Μαυρούλα και την Πριγκιπέσα και κουβεντιάζουμε.
Με ρωτάνε πότε φεύγω και δεν ξέρω τι να πω.
Αυτό που ξέρω είναι πως θέλω να μείνω, αν όμως συνεχίσει να τραγουδάει η ξινούλα, θα πάρω το βαλιτσάκι μου κι όπου με βγάλει.
-Σήμερα ανοίξανε λέει τα σχολεία. Δεν έχω επισκεφτεί ποτέ σχολείο , όμως ένας φίλος μου ο Αλγεβράκιας επισκέπτεται ένα συχνά και μου λέει πως είναι ωραίο, αλλά κρατάει πολύ.
Τότε γιατί δεν θέλει να πάει σχολείο η κόρη της κυρίας Στέλλας, που όλο λέει «Χαρίλαε, τα ωραία κρατάνε λίγο;»
Όλο με μπερδεύει αυτό το δίποδο.
Έβαλα και είδα ένα βίντεο από κάτι που κάνουν την πρώτη μέρα στο σχολείο. Αναβρασμό…αναχασμό… κάπως έτσι το λένε, αυτό που σε βρέχουν με νερό.
Σιγά μην καθόμουν να με βρέξουν, δεν μου αρέσει να με βρέχουν και να μου τραγουδάνε σαν την ξινή.
-Σε άλλα νέα η κυβέρνησή σας, αφού είδε τις αντιδράσεις για το τσιμέντωμα κάθε παραλίας της χώρας, έκανε πίσω στις ρυθμίσεις που είχαν δει το φως της δημοσιότητας.
Θα περιμένει να σας πιάσει στον ύπνο, γι’ αυτό μη νομίζετε πως το μετάνοιωσε και όλα καλά.
Το νου σας.
–Διάβασα πως ένα πολύ μεγάλο τηλεσκόπιο στην Κίνα, το μεγαλύτερο λένε- αλλά μικρότερο απ’ την Κίνα- έπιασε ενα σήμα λέει που δεν μπορούν να εξηγήσουν οι άνθρωποι τι είναι.
Βρε μπας και είναι χαλασμένο το τηλεσκόπιο;
Αν όχι, μην αγχώνεστε. Μπορεί να έχετε παρέα στο σύμπαν, αλλά ευτυχώς γι’ αυτούς είναι πολύ μακριά σας.
Και λέω «ευτυχώς», γιατί με τον αποικιοκρατικό παρελθόν που έχετε και τον παλιοχαρακτήρα που διαθέτετε, δεν τους βλέπω καλά τους εξωγήινους.
-Είπα «παλιοχαρακτήρες» και το θυμήθηκα.
Μια υπόθεση δολοφονίας που έγινε πριν από ένα χρόνο ακόμα να βρει το δρόμο για τα δικαστήρια.
Τον έλεγαν Ζακ, θυμάστε;- και αγαπούσε τη ζωή. Του τη στέρησαν αναίτια μέρα μεσημέρι, με φρικτό θάνατο.
Τι είναι το δίκιο και δικαιοσύνη το μαθαίνουν άραγε τα παιδιά στο σχολείο; Ποια είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής σας και τι σημαίνει σεβασμός και αξιοπρέπεια άραγε;
Θα ρωτήσω τον Αλγεβράκια…κάτι θα ξέρει, θα μου πει.
-Χρρρρ…βγήκε το φεγγάρι και σας αφήνω για να βολτάρω. Σκέφτομαι να στείλουμε τον Ζήκο σχολείο…χνιαρ χνιαρ χνιαααρρρ…ωραία ιδέα.
Θα το επεξεργαστώ και θα καταθέσω πρόταση.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
