Την περασμένη Πέμπτη όταν το αεροπλάνο της γραμμής χάλασε πήραμε μία γεύση όλοι του τι σημαίνει πραγματικά …. νησιωτικότητα
Χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Όλοι έχουμε από μία. Είτε χαρούμενη είτε λυπητερή. Αλλά έχουμε. Και μας αρέσει να την αφηγούμαστε στους μικρότερους ή τους φίλους ανάμεσα σε κάποιο διάλειμμα στη παρέα… Όμως, οι νησιώτες, οι κάτοικοι του Νοτίου Αιγαίου από την περασμένη Τετάρτη έχουμε πλέον όλοι μία ιστορία να αφηγηθούμε και η οποία μοιάζει περισσότερο με σύντομο ανέκδοτο. Σαν εκείνο το «Αλβανός τουρίστας» της δεκαετίας του 90 ή το «επενδυτής στην Ελλάδα» όπως είναι σήμερα… Ποια είναι η δική μας χριστουγεννιάτικη ιστορία; Μα η …νησιωτικότητα. Λίγο πριν το τέλος του 2016, η Ελληνική Κυβέρνηση και οι βουλευτές που κόπτονται για τον …μισθό τους και τίποτα άλλο (σ.σ. η δικαιολογία για την ψήφιση της …ντροπολογίας είναι ότι κινδυνεύει η αξιολόγηση) άλλο ψήφισαν για την αναστολή της αύξησης ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. Και εντάχθηκαν τα νησιά που έχουν πληγεί από την προσφυγική κρίση, ήτοι Χίος, Λέσβος, Σάμος, Ικαρία, Κως και Σαμοθράκη (!!!) Η αλήθεια είναι ότι στη Σαμοθράκη δεν είδαμε ποτέ μετανάστες. Η εάν είδαμε είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αντίθετα, δεν μπήκαν στην σχετική λίστα τα δύο μεγάλα νησιά των Δωδεκανήσων Ρόδος και Κάρπαθος γιατί λέει εάν έμπαιναν θα χαλούσε η ισορροπία. Επίσης, δεν μπήκαν τα νησιά των άγονων γραμμών είτε στις Κυκλάδες, είτε στα Δωδεκάνησα…
Διαβάζοντας τα ΜΜΕ πάντως είδαμε ακόμη και φέτος μετανάστες είτε στην Αμοργό, είτε στα Κουφονήσια και βέβαια εκατοντάδες σε Ρόδο και Κάρπαθο. Προφανώς. Δεν τα διάβασαν τα παιδιά του Μεγάρου Μαξίμου αφού είχαν πιο σημαντικές ασχολίες, όπως τις μεταφράσεις των κειμένων από τις Βρυξέλλες για να περάσουν ως Ελληνικοί νόμοι… Οπότε; Ποια νησιωτικότητα; Εδώ φτάσαμε εν έτη 2016 να λέμε ότι θα την εντάξουμε στο Σύνταγμα, όταν έχει ενταχθεί από την δεκαετία του 90 αλλά οι Έλληνες πολιτικοί επιμένουν ότι είμαστε …ινδιάνοι και μπορούν να μας δουλεύουν επ’ άπειρο…
Αλλά μία που μιλάμε για …Χριστουγεννιάτικες ιστορίες ας πούμε και μία άλλη πιο όμορφη. Την περασμένη Πέμπτη το αεροσκάφος της εταιρείας που έχει αναλάβει την μετακίνηση των κατοίκων της Νάξου από και προς την Αθήνα χάλασε μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο του νησιού. Οκ. Μέχρι εδώ όλα λογικά. Όλα άλλωστε τα μηχανήματα έχουν το δικαίωμα να …χαλάσουν. Το παράξενο είναι όμως από εδώ και πέρα. Οι επιβάτες επιβιβάστηκαν κανονικά και τους ενημέρωσαν ότι δεν μπορούν να απογειωθούν γιατί υπάρχει πρόβλημα και με μέριμνα της εταιρείας θα μεταφέρονταν στους προορισμούς τους με την πληροφορία να αναφέρει ότι θα αναλάμβανε το κόστος για ενδεχόμενες απώλειες κυρίως σε επίπεδο ανταποκρίσεων. Εε όσο τα είδατε εσείς τα είδαν και οι επιβάτες… Οι περισσότεροι έτρεξαν πανικόβλητοι για να προλάβουν το πλοίο και στη συνέχεια μέσω τηλεφώνου να αλλάξουν εισιτήρια, ημερομηνίες και ξενοδοχεία αφού αρκετοί έφευγαν για το εξωτερικό… Το ευχάριστο είναι ότι όλοι σχεδόν έφυγαν. Όσοι έμειναν έμπλεξαν με τα πολιτικά αλλά οκ… Άλλη ιστορία αυτή. Επίσης όλοι πλήρωσαν τα μαλλιά της κεφαλή τους για τη διαφορά των εισιτηρίων αφού ήταν όλα τελευταία στιγμή.
Και βέβαια η εταιρεία έκανε το …καθήκον της. Μετέφερε την επόμενη ημέρα τους επιβάτες κανονικά στο προορισμό τους. Οι άλλοι; Αυτοί που έχασαν τη πτήση λόγω της μηχανικής βλάβης, τίποτα. Στο περίμενε…
Αυτά έχει η νησιωτικότητα. Όταν δεν υπάρχει πλοίο ή αεροπλάνο απλά μένεις στο νησί και βλέπεις το χρόνο να …φεύγει. Αλλά είπαμε; Στην Ελλάδα η Νησιωτικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ανέκδοτο. Γιατί εάν ήταν κάτι περισσότερο, τότε θα είχαμε μία πιο σοβαρή κυβέρνηση και πολιτικούς με ξεκάθαρες απόψεις και σκέψεις. Και όχι αυτές που τους λένε εδώ και χρόνια οι ξένοι. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι όλα αυτά δεν είναι φαινόμενα της κρίσης. Προϋπήρχαν. Αλλά εμείς ζώντας μέσα στο λουλουδοπόλεμο των κέντρων διασκέδασης που να το πάρουμε χαμπάρι. Τώρα που κόπηκαν (χαχαχα) κι αυτά κοιτάζουμε την πραγματικότητα. Και πονάει…
