Η λήξη της κατάληψης στο Γενικό Λύκειο Νάξου σε συνδυσμό με τις εικόνες της …ντροπής από την επόμενη της κατάληψης φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα το ερώτημα “ποιος πληρώνει εν τέλει τον …βαρκάρη;’
Χτύπησαν ξημερώματα
του κόσμου οι καμπάνες
και τα παιδιά ξεχύθηκαν
στου δρόμου τις αλάνες.
Έξω απλώνεται η ζωή
σε μέρη που δεν τα ’δες,
κι εσύ ακόμα στ’ όνειρο
γυρεύεις τις νεράιδες.
Οι στίχοι από το «Ποιος πληρώνει το βαρκάρη»… 1980 και Λιζέτα Νικολάου τραγουδάει το εν λόγω τραγούδι σε στίχους Γιάννη Καλαμίτση… Τίτλος / Έκφραση που τον συναντάμε από την αρχαιότητα (βλ Χάροντας) έως και σήμερα μέσα από ατάκες ή κινηματογραφικές ταινίες… Και μας ήρθε στο μυαλό βλέποντας τις εικόνες που αναρτήθηκαν πριν από μερικές ώρες στο διαδίκτυο και δείχνουν την … επόμενη ημέρα της κατάληψης στο Γενικό Λύκειο Νάξου. Και οι εικόνες αυτές είναι δεδομένο ότι θα τις ξαναδούμε στο μέλλον. Όπως και τις είχαμε δει και στο παρελθόν. Και μάλιστα ήταν χειρότερες…
Και μοιραία φτάνουμε στο ερώτημα «ποιος θα πληρώσει τις ζημιές;» Γιατί ζημιές και πάλι έγιναν; Οι μαθητές μπορεί να ζήτησαν συγνώμη για ότι έγινε (σύμφωνα με πληροφορίες) αλλά το ζητούμενο είναι ότι κάποιος θα βάλει το χέρι στη τσέπη. Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσει ο Δήμος να πληρώνει;
Στο εξωτερικό όταν γίνονταν ζημιές σε δημόσιες υπηρεσίες είτε από απεργίες είτε από καταλήψεις, ο λογαριασμός πηγαίνει είτε στους συνδέσμους ή συνδικάτα είτε σε άμεσα εμπλεκόμενους. Δεν υπάρχει πλέον η λογική «πληρώνει το κράτος ή η τοπική αυτοδιοίκηση». Αυτά τελείωσαν.
Το είδαμε πρόσφατα και στην Ελλάδα. Όταν έσπασε πόρτα υπουργείου και το λογιστήριο του κράτους έστειλε το λογαριασμό στους συνδικαλιστές. Μήπως να το δούμε και εδώ στη Νάξο; Μήπως ο Δήμος να στείλει τον λογαριασμό στους άμεσα εμπλεκόμενους ή και γιατί όχι, να προχωρήσει ακόμη και σε κατάληψη (!!!)
Ναι γιατί όχι… Από τη στιγμή που οι μαθητές στα αιτήματά τους μιλούν για ζητήματα υγιεινής (βλ ποντίκι στην κεντρική αίθουσα του αμφιθεάτρου) ή γενικά ζητήματα υγιεινής με απουσία χαρτί τουαλέτας, μήπως να κάνει και ο Δήμος την δική του υπέρβαση βλέποντας μέσα από τις φωτογραφίες τη σπατάλη από το χαρτί τουαλέτας που με βάση τα αιτήματα δεν υπάρχει;
Οι μαθητές έχουν κάθε δίκιο όταν προχωρούν σε κατάληψη με βάση αιτήματα που έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά των καθηγητών τους εάν βέβαια αποδεικνύεται. Όμως, με εικόνες όπως αυτές, χάνουν κάθε δικαίωμα. Και βρίσκονται με την πλάτη στο τοίχο
Και ο Δήμος σήμερα θα προχωρήσει σε αντικατάσταση των σπασμένων αντικειμένων… Και θα βγάλουν από το ταμείο τους ένα σεβαστό ποσό. Γιατί; Επειδή κάποιοι δεν σέβονται. Μήπως θα πρέπει οι μαθητές να μάθουν τι σημαίνει «Σχολείο» και «σεβασμός» στα δημόσια αγαθά;
Δεν θα αποδεχτώ τις προτάσεις τύπου «χρειάζονται ένα καλό χέρι …ξύλο, καθότι είναι …ευλογημένο» αλλά σίγουρα δεν θα πρέπει οι μικροί καταληψίες να μένουν ατιμώρητοι.
Γιατί πολύ απλά θα το ξανακάνουν. Ενδεχομένως στο Πανεπιστήμιο. Εκεί όπου οι εικόνες μας προβάλλουν όλους…
Ενδεχομένως να το κάνουν και στο εργασιακό τους χώρο αργότερα. Ίσως και στην οικογένειά τους… Άρα; Να αφήσουμε στην άκρη το χτύπημα στην πλάτη και να δούμε όλοι με σωστή οπτική γωνία αυτές τις εικόνες…
Και γιατί όχι; Δικαιούται πλέον και ο Δήμος με εικόνες όπως αυτές να προχωρήσει στη δική του κατάληψη…
