Ο Χαρίλαος βλέπει και Eurogroup. Του χει μείνει συνήθειο απο τα μνημόνια. Σχολιάζει λοιπόν τα της Ευρωπαϊκής Ξένωσης με τον δικό του γατικό τρόπο. και μέσα σ’ όλα θυμήθηκε και τον Σόϊμπλε. Τι θα πει, που τον θυμήθηκε; Γιατί, τον ξέχασε κανείς;
–Γεια και χαρά σας και πως την έχετε την υγειά σας;
Εγώ, αν ρωτάτε δηλαδή, καλά την έχω και το ίδιο εύχομαι και για σας.
Όχι τίποτ’ άλλο, κοστίζει ακριβά το ρεκτιφιέ.
Πήγα που λέτε τη βολτούλα μου σήμερα πέριξ του σπιτιού, έχει παλιόκαιρο- όχι αυτόν του Τερζή, κανονικό- και μετά επισκέφτηκα την κουζίνα.
Εκεί κάπου τρόμαξα, γιατί νόμιζα πως είδα την ξινή να καίγεται στο τζάκι, αλλά τελικά ήταν ένα κούτσουρο που της έμοιαζε τουλάχιστον σε διαστάσεις.
Μετά ξαναπήγα βόλτα να ξύσω τα νύχια μου και να φάω χόρτα και τώρα διαβάζω ειδήσεις στο γατοπάκι μου.
-Τι σας έλεγα προχτές για την Ευρωπαϊκή Ξένωση;
Μαζευτήκανε οι Βόρειοι και οι Νότιοι και κάνανε συνέλευση πως θα τα φέρουν βόλτα οικονομικά τώρα που ο κοτρονοϊός θερίζει ανθρώπους και οικονομία.
Δεκαέξι ώρες το συζητούσαν -ούτε ελληνικό μνημόνιο να ήταν- και τελικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να γυρίσουν το ριμέϊκ της ταινίας «Τιτανικός».
Μόνο το ναυάγιο δηλαδή, χωρίς το υπόλοιπο στόρι.
Θα ξανασυζητήσουν λέει την Πέμπτη.
Εγώ λέω ν αφήσουν τη συζητήτηση για τη Δευτέρα…τη Δευτέρα Παρουσία.
-Για να μην μακρηγορώ.
Έχωνα χαζέψω κι απ’ το παράθυρο,
Οι Βόρειοι που το παίζουν μέρμηγκες μονίμως, δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στους Νότιους που τους θεωρούν τζίτζικες.
Σου λένε, άντε και σας δίνουμε εμείς-ποιοι εμείς;-λεφτά να την παλέψετε, που ξέρουμε πως δεν θα τα φάτε στα παγωτά και στα γαριδάκια, αλλά θα πάνε στα οικονομικά προβλήματα λόγω κοτρονοϊου;
Ε, και δεν συμφώνησαν και πήγανε για ύπνο και θα συζητήσουν ξανά αύριο.
Αν το περιβόητο «ευρωπαϊκό οικοδόμημα» συνεχίσει να υπάρχει μετά απ’ όλα αυτά που γίνονται, εγώ να κάτσω να με χαϊδέψετε, χωρίς να σας κάνω κοτλέ.
Θα δείξω μια κάποια εμπιστοσύνη, τι με περάσατε για Βορειοευρωπαίο;
-Σε άλλα νέα εθεάθη μεσ’ το μάτι του Βοριά η γνωστή γοργόνα να ρωτάει τα βράχια, αν ζει ο καπετάν Σοϊμπλέ.
«Ζει και βασιλεύει, την Ευρώπη μακελεύει» ήταν η απάντηση των βράχων.
Τι να κάνει κι αυτή, μόλις το άκουσε, άρχισε να χτυπιέται.
Πως ν’ αντέξει τόση αλληλεγγύη.
Πάντως, ως γάτος με τρομερά μουστάκια, έχω την εντύπωση πως όταν θα βουλιάζει… ο ευρωπαϊκός «Τιτανικός» της Ξένωσης, η Ελλάδα θα είναι η ορχήστρα στο κατάστρωμα που θα παίζει μέχρι τέλους.
Οι περισσότεροι θα έχουν φύγει κι αυτή εκεί, το βιολί της.
Υπάρχει βέβαια και αυτός ο μικρός Καραμαυλής…Καραναδής, πως τον λένε, που δήλωσε πως «ελπίζει η Ευρώπη να μην ξανακάνει τα ίδια λάθη, θα σταθεί αλληλέγγυα και πως οι Βόρειοι θα καταλάβουν τη δύσκολη στιγμή» .
Το άκουσαν αυτό οι Γιουρογκρουπιώτες του Βορρά και δεν άφησαν χαρτομάντιλο για χαρτομάντιλο στα σούπερ μάρκετ.
Κορόμηλο το δάκρυ, αλλά δεν ξέρω αν ήταν απ’ τα γέλια ή από συγκίνηση.
–O Νικ Χαρντ είναι πολύ σκληρός για να επιτρέψει να γίνει ντελίβερι το Άγιο Φως.
Έτσι είχε προγραμματίσει ένας δήμος δηλαδή, αλλά δεν επιτραπεί τελικά λόγω κοτρονοϊου.
Να απαγορεύσει και τις κροτίδες, δεν θα ήταν κακή ιδέα.
Με τη βαρεμάρα που έχετε λόγω καραμπίνας, είστε ικανοί να πετάξετε όχι κροτίδες, ναπάλμ ολόκληρη.
Εμείς οι γάτες τι φταίμε να πληρώνουμε όλα τα στραβά, δεν έχω καταλάβει.
Άσε που κινδυνεύετε και οι ίδιοι.
-Θνιαααρρρρ… κάπου εδώ θα σας αφήσω.
Πάω να δω την κυρία Στέλλα –με τον ωραίο καναπέ-να κάτσω στον ωραίο καναπέ και να παρακολουθήσω την ξινή που θα φτιάξει λέει γλυκό.
Αντί να φτιάξει καμιά γατοκροκέτα, κάθεται και φτιάχνει γλυκά.
Αν νομίζει πως έτσι θα σπάσει την… ξινίλα πλανάται πλάνην οικτρά.
Ορίστε, άρχισα να μιλάω όπως αυτή, νιαχ!
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
