Ο Χαρίλαος πιάνει το … όπλο του και έχει μία κουβεντούλα με την Ακαδημία Αθηνών και την απόφασή της να τιμήσει τον Μάριο Ντράγκι
-Βαριέμαι.
Δηλαδή δεν βαριέμαι ακριβώς, αλλά βαριέμαι.
Και δε μου φτάνει που βαριέμαι, απόρησα κιόλας σήμερα.
Τι δουλειά έχει η κόρη της κυρίας Στέλλας – με τον ωραίο καναπέ – δύο το μεσημέρι σπίτι;
Πήγα να δω, μπας και μάθω τίποτα κι αυτή ξάπλωσε στο κρεβάτι και κοιμήθηκε, λες και είχε να κοιμηθεί μια δεκαετία.
Τι να κάνω, κοιμήθηκα κι εγώ.
Ε, και μετά βαρέθηκα.
Κι άραξα στο γατοπάκι μου να χαζέψω ειδήσεις.
-Η Ακαδημία Αθηνών αποφάσισε να βραβεύσει τον απερχόμενο πρόεδρο της ΕΚΤ έναν Άγριο Φράγκι…Τάληρο Βράκι, κάπως έτσι.
«Η Ακαδημία Αθηνών τίμησε τον Μάριο Ντράγκι για τον ρόλο του στη διάσωση του ευρώ και την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη», διάβασα και κουνήθηκαν κυκλικά τα μουστάκια μου.
-Τώρα, τι δουλειά έχει η Ακαδημία που είναι πνευματικό ίδρυμα «με στόχο την καλλιέργεια και την προαγωγή των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών, καθώς και την επιστημονική έρευνα και μελέτη», να βραβεύει έναν τραπεζίτη που διέσωσε ένα νόμισμα, δημιουργώντας χίλα δεινά στον λαό της χώρας που ανήκει η Ακαδημία, ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει.
Εντάξει, έσωσε κι αυτός τις τράπεζες.
Τέτοια ντουγάνια είστε όμως οι πολίτες, λογικό είναι να έχετε και την Ακαδημία που σας αξίζει.
Που η Ακαδημία κανονικά είναι σπουδαίο πράγμα και σεβαστό, αλλά o tempora o mores που έλεγε κι ενας φίλος μου γατούλης-παππούλης που παρακολουθούσε μαθήματα λατινικών στην 3η δέσμη, να ζείτε να τη θυμάστε.
Να τιμήσετε και τον Σόϊμπλε, το περιμένει.
Η οικονομία σε κρίση, οι θεσμοί σε κρίση, η κοινωνία σε κρίση, η δημοκρατία σε κρίση πρέπει να κάτσω να υπολογίσω ο γάτης πόσο κοτλέ χρειάζεται, μπας και ξεκρισάρετε.
-Και τι τον εκάνανε εφτό το Φράγκι;
Ξένο εταίρο, λέει.
Για τον οποίο μίλησε με τα καλύτερα λόγια ένας συνεταίρος του, ένας Παπαθύμιος….Παπαθίμος, κάπως έτσι.
Ακαδημαϊκός κι αυτός, που πριν απ’ αυτό ήταν και άλλα πράγματα.
Καλή φάση.
Πήγαινε τώρα να δεις τον πίνακα με τον επανυπολογισμό των συντάξεων και κλάψε.
Θα πάρεις και συ βραβείο, αλλά δεν σου λέω τι, για να μην κάνω spoiler.
-Είπα spoiler και το θυμήθηκα.
31 Οκτωβρίου, μην λησμονήσετε να πάτε σινεμά.
Έχει μια ωραία ταινία, «Ορεινές συμφωνίες» λέγεται. Θα μπορούσε να λέγεται «Στα όρη, στ’ άγρια βουνά» που είναι πιο sci-fi τίτλος, αλλά δεν το σκέφτηκαν.
Παράλληλα θα μαζευτούμε οι γάτες έξω απ’ τους σινεμάδες να παρακολουθούμε live τι θα συμβεί.
Περιμένω μ’ αγωνία.
Δεν σας λέω τιποτ’ άλλο, να μάθετε με δική σας ευθύνη.
–Σε αλλά νέα η αντιπολίτευση έχει τα δικά της θέματα. Ασχολείται με τρένα, υπολογίζοντας χωρίς τον σταθμάρχη.
«Το τρένο χρειάζεται όλα τα βαγόνια. Αρκεί τα τελευταία να μην φρενάρουν την ατμομηχανή» είπε ένας Μίτσης…Πρίχτης, κάπως έτσι.
Πολύ ροκ, ο πως τον είπαμε.
Ο συγκεκριμένος άλλωστε έχει αλλάξει άπειρα τρένα.
Ο μηχανοδηγός πάλι, ανέκαθεν είχε ένα θέμα, γνώμη μου, να ξεχωρίσει πότε τα βαγόνια είναι για να σε ταξιδέψουν και πότε για να σε φουντάρουν και έτσι εξηγούνται πολλές επιλογές του, που ήταν για να γελούν και οι ράγες.
Δεν πειράζει, μόνο τα φασόλια πειράζουν κι εγω δεν τα τρώω.
-Θνιαααρρρ…αρκετά σας έγραψα.
Πάω να κάνω πιγάτες και νιόγκα, είμαι αιρετικός.
Μμμάου.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
