Πολλές απορίες έχει ο Χαρίλαος… Μια για το καλοκαίρι που όλο έρχεται αλλά είναι μακριά, μια για τις γραβάτες που φορούν τα μέλη της κυβέρνησης και η πιο σημαντική; Γιατί πρέπει να πατάμε τα ζωάκια στους δρόμους της Νάξου;
– Θα σας ρωτούσα τι κάνετε, αλλά επειδή σας βλέπω απασχολημένους, δεν θα πω τίποτα. Απλώς σας παρακολουθώ και σιγοτραγουδάω Άντζελα Δημητρίου-διασκευή: «Ήθελα να ‘ξερα, δεν ντρέπεστε;». Ως εκεί.
Θα πω τα δικά μου.
– Άκουγα έναν μετεωρολόγο το μεσημέρι -ενώ απολάμβανα τον 18ο μου ύπνο- να λέει πως αύριο επιστρέφει το καλοκαίρι. Μάλλον θα είχε πάει ολιγοήμερες διακοπές. Μια ψιλή βροχούλα την έριξε χτες το ξημέρωμα και είχα την ευκαιρία να δω τον φίλο μου τον Γκάρι τον Σαλιγκάρη που είχαμε να ειδωθούμε απο πέρυσι τον Μάιο. Τον έχει λωλάνει ο καιρός και η υγρασία και δεν μπορεί να κοιμηθεί. Αποφάσισε να πιάσει δουλειά σε μπιτς μπαρ, ως σερβιτόρος, αλλά τον απέλυσαν, γιατί αργούσε τις παραγγελίες και νύσταζε. Και πληρώνει ΕΝΦΙΑ για το καβούκι του. Του είπα να μην ανησυχεί, γιατί ήρθε ο Κούλης και όλα θα πάνε πρίμα. Δεν γέλασε, μάλλον θα τον ψήφισε, γι’ αυτό.
– Εν τω μεταξύ ορκίστηκε, λέει, η νέα κυβέρνηση. Πραγματικά δεν σας καταλαβαίνω τους ανθρώπους όταν ονομάζετε κάτι «νέο», ενώ είναι παλιό. Δηλαδή το καλοκαίρι που θα επιστρέψει αύριο είναι «νέο καλοκαίρι»; Δεν είναι το παλιό που ξαναγύρισε; Οφείλω πάντως να πω, πως πιο πολύ απ’ όλους του βουλευτές μου άρεσε ένας Μπανάνος…. Μπαμιάνος… Μπογδάνος, κάπως έτσι τον έλεγαν. Α, πολύ σικάτος και χείλη πετροκέρασο. Για μάγουλο βερίκοκο τι εστί, δεν ξέρω, θα σας πω όμως όταν τον δω από κοντά. Και φορούσαν κάτι στο λαιμό, που δεν φορούσαν οι άλλοι, που θεωρείται πολύ σημαντικό.
Γραβάτα. Τη φοράνε, δεν τη φοράνε, εσείς μ’ αυτήν να ασχολείστε.
– Εγώ πάντως ούτε λουράκι δε δέχτηκα να μου βάλουν στο λαιμό. Έχω κύρος από μόνος μου. Μόνο ζώνη ασφαλείας δέχομαι να βάλω κι ας είμαι εφτάψυχος. Όχι σαν εσάς που την έχετε μια και ακριβή τη ζωή σας και δεν την υπολογίζετε.
Κάτι τελευταίο:
– Μπορεί και να θυμώσετε -που μια σκασίλα την έχω, αν θυμώσετε, μη σας πω και δυο- αλλά δεν μπορώ, θα ρωτήσω το εξής: Καλά, πόσο δύσκολο είναι ν’ αποφύγετε μια γάτα ή ένα σκαντζόχοιρο στο δρόμο; Γιατί τόσα πολλά ζωάκια πατημένα στην άσφαλτο; Είναι το χόμπι σας; Μας θεωρείτε άχρηστα, πως δεν τρέχει τίποτα αν μας πατήσετε; Γιατί πιο άχρηστους από σας τους ανθρώπους, δεν έχει. Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά δε φτάνουν για ν’ αλλάξει ο κανόνας.
– Ορίστε κατάσταση! Όση ώρα έγραφα, κλείσανε τα παράθυρα και δεν μπορώ να βγω στο αμπέλι! Θνιαρρρ…πάω ν’ ανέβω στη ντουλάπα. Έχει έρθει ο Μπάμπης το σαμιαμίδι, που είναι κοσμογυρισμένος και εχθρός του καπιταλισμού. Τρώει τα κουνούπια που σας πίνουν το αίμα, ενώ εσείς κοιμάστε αμέριμνοι.
Φεύγω είπα, αλλά θα γυρίσω.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
