Ο Αλέκος Αρβανιτάς μας αναλύει τα δρώμενα της εβδομάδας που μας πέρασε… Με επίκεντρο δηλώσεις Αδωνη αλλά και ένα ταξίδι στο παρελθόν με τον Σημίτη να μας κουνάει στη … μούρη τα ευρώ
«Ο νέος χρόνος θα είναι σταθμός στη ζωή μας»! Έτσι, τουλάχιστον, λένε οι πολιτικοί για την έλευση κάθε έτους. Και συνεχίζουν: «Οι προκλήσεις παραμένουν μεγάλες. Η χώρα μας θα βγει πιο δυνατή. Οι πολίτες οφείλουν, ωστόσο, να λάβουν υπ’ όψιν τις δυσκολίες της περιόδου και να συμβάλουν με το παράδειγμά τους στην ανάπτυξη του τόπου. Οι δυσκολίες παραμένουν, ασφαλώς, σημαντικές, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλη την ανθρωπότητα». Αυτά πάνω-κάτω είναι τα λόγια που ακούμε ή πρόκειται να ακούσουμε όλη τη χρονιά.
Στόχος η λεγόμενη «ατομική ευθύνη» και το γεγονός ότι δεν είναι ανάγκη να ζητάμε ανέφικτα πράγματα! Για το καλό όλων. Πρωτίστως όμως το δικό μας! Δεν γνωρίζω αν θα πετύχαινα ως πολιτικός, αλλά να ξέρετε ότι όλα αυτά είναι ένας όμορφος τρόπος για να μείνουμε υπάκουα όντα στα αφεντικά. Με τον ερχομό του καινούργιου χρόνου, ας τους εξηγήσουμε, λόγω και έργω, ότι δεν είμαστε τα πειθαρχημένα στρατιωτάκια ούτε τα πιστά σκυλάκια τους. Οι εποχές, βεβαίως, αλλάζουν και επιβάλλεται να κινηθούμε διαφορετικά, γι’ αυτό το σύνθημά μας, απευθυνόμενο σε όλους, είναι ένα: «Πάρτε το αλλιώς, γιατί θα γίνει της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα…».
* Απορία μου, την οποία καταθέτω σε σας ως απλός πολίτης, γιατί, αν περιμένω από τη δημοσιογραφία να την εκφράσει και από την κυβέρνηση να την απαντήσει, μάλλον θα περιμένω πολύ. Εφόσον μας λένε οι «ειδικοί» και οι κυβερνητικοί ότι μιλάμε για «πανδημία ανεμβολίαστων». Εφόσον τους ανεμβολίαστους φρόντισαν να τους μαντρώσουν και να τους αποκλείσουν από κάθε κοινωνική δραστηριότητα, πώς στο καλό γίνεται και τα κρούσματα έφτασαν στον Θεό; Μήπως και οι εμβολιασμένοι, λέω εγώ, δεν είναι τόσο ασφαλείς, μεταδίδουν, νοσούν και κάμποσες φορές εγκαταλείπουν και αυτοί τον μάταιο τούτο κόσμο; Μήπως το τείχος ανοσίας είναι μια ανοησία, δηλαδή, παραμύθια της Χαλιμάς; Δώστε κάποια εξήγηση, κυρ Σωτήρη, στα ερωτήματά μου. Αν βεβαίως δεήσουν οι συνάδελφοι και σας ρωτήσουν. Γιατί μόνος σας αποκλείεται να έχετε τέτοιες απορίες, για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε…
* Στα άλλα νέα, προτού περάσει καλά-καλά ένας μήνας από την επίθεση της Σάσας Σταμάτη και των μπράβων της, στην παράσταση του Χριστόφορου Ζαραλίκου, ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δέχτηκε άλλη μια τέτοια, απείρως χειρότερη. Το Twitter έριξε τον προσωπικό του λογαριασμό, γιατί εκείνος τόλμησε να ασκήσει κριτική στο Ντορόπαιδο, πρωθυπουργοανιψιό και πολυχρονεμένο δήμαρχο Αθηναίων! Η ανακοίνωση που οδήγησε το διαδικτυακό Μέσο στη λογοκρισία του καλλιτέχνη ήταν η εξής: «Κώστα Μπακογιάννη, κι εγώ μικρός έβαζα άλλους να λένε τα κάλαντα κι έκανα ταμείο. Νιώθω…». Αν, βεβαίως, ο αμετανόητος μαδουραίος έλεγε ότι ο «Μεγάλος Περίπατος» υπήρξε μια καινοτόμος πολιτική και αισθητική παρέμβαση στην πρωτεύουσα, αμφιβάλλει κανείς ότι δεν θα κουνιόταν φύλλο; Αν επίσης έλεγε πόσο ωραίο ήταν αυτό το πρωτοχρονιάτικο event με τον Sakis, ο οποίος μας έκανε την τιμή και υποδεχτήκαμε παρέα τον ερχομό του νέου έτους, θα ασχολούνταν κανείς μαζί του; Εννοείται, βεβαίως, χωρίς αναφορές στο… ποταπό ποσό των 210.000 ευρώ, σύμφωνοι; Όποιος, όμως, αγγίξει την αγία οικογένεια, αυτά παθαίνει. Γι’ αυτό, προσοχή με τον δήμαρχο και αυριανό πρωθυπουργό της χώρας. Προσοχή, και δεν παίζουν με τέτοια πράγματα…
* Ο Μπιλ Γκέιτς θεωρείται ένα από τα πλουσιότερα άτομα του πλανήτη. Μιλώντας για το μέλλον της ανθρωπότητας, επισήμανε ότι μετά το πέρας του COVID-19 το επόμενο μεγάλο πρόβλημα που θα βιώσουμε είναι πιο δύσκολο, περίπλοκο και αρκετά σύνθετο. Έχει όνομα και λέγεται κλιματική αλλαγή. Απλώς, ο δισεκατομμυριούχος κύριος ξέχασε εκτός από τις διαπιστώσεις του να μας πει ποιος ευθύνεται γι’ αυτό και τι λύσεις προτείνει. Για να σταματήσει όμως το παραμυθάκι που ακούγεται εσχάτως από τους πάντες, καλό είναι να επισημάνουμε ότι για την πορεία του οικοσυστήματός μας και την κατάσταση που έχουμε οδηγηθεί υπάρχει επίσης όνομα και συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: κοινωνία του κέρδους. Είναι φανερό πλέον ότι το καπιταλιστικό σύστημα καταστρέφει το περιβάλλον και επιπλέον κερδοσκοπεί με την… προστασία του.
* Η επιστημονική διάνοια της χώρας μας ονόματι Θεόδωρος Βασιλακόπουλος ανέλαβε να διαφωτίσει εμάς τους άσχετους περί τα ιατρικά ζητήματα: «Το self test γίνεται rapid, αν βάλουμε βαθιά τον στειλεό στη μύτη μας»! Με την ίδια λογική, κύριέ μου, το μόριό μας, αν μπει βαθιά κάπου, γίνεται μοριακό τεστ ή δεν παίζει με τίποτα; Ρωτάω ο άσχετος, για να γνωρίζω τι είναι καλό για την υγεία μας. Θου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου. Κολάστηκα, χρονιάρες μέρες, με τους επιστήμονές μας και ξέφυγα κομματάκι…
* Ο κύριος Άδωνις, τη Δευτέρα το πρωί, μιλώντας στον ΑΝΤ1, δήλωσε περιχαρής: «Μη δίνετε βάση στον αριθμό των κρουσμάτων. Η πανδημία θα έχει τελειώσει σε ένα μήνα το πολύ και ο τουρισμός θα πάει καταπληκτικά»! Εγώ δεν είμαι τόσο αισιόδοξος ότι θα ξεμπερδέψουμε σε ένα μήνα. Είμαι όμως βέβαιος ότι θα έχουμε καθαρίσει σίγουρα τον Απρίλη, όταν ξεκινά η τουριστική περίοδος. Τι λέτε; Τουρισμός και κορονοϊός πάνε μαζί; Είναι πολλά τα λεφτά, μάτια μου. Πολλά… Ελπίζω να σας τα εξηγώ ωραία, έτσι; Ε, όσοι δεν πιάσατε το υπονοούμενο, είστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως και κακώς ασχολούμαι μαζί σας και προσπαθώ να σας κάνω ανθρώπους. Κακώς. Πολύ κακώς…
* Άδωνις (2). «Το πρωί έκανα το έγκλημα να φτύσω στον κόρφο μου και να κτυπήσω ξύλο, σε μια αποστροφή του λόγου μου. Έσπευσαν να με κατακρίνουν. Η συνήθεια αυτή όμως στην Ελλάδα μας έρχεται από πολύ παλιά: ‘‘Ως μη βασκανθώ τρις εις εμόν έπτυσα κόλπον’’». Θα απαντήσω με μια ιστορική πλέον φράση, την οποία αναφέρει ο Θουκυδίδης στον «Περικλέους Επιτάφιο». «Φιλοκαλούμεν τε γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας»! Πώς το έλεγε ο Σταυρίδης στα «Κίτρινα γάντια»; «Σε έσκισα, μουστάκια. Σε έσκισα». Τι, δηλαδή; Ξέρουμε και μεις Αρχαία Ελληνικά, κύριε αντιπρόεδρε. Ξέρουμε και μεις…
* Άδωνις (3). Εν τω μεταξύ, ένας γιατρός, ονόματι Γιώργος Παυλάκης, ερευνητής στις ΗΠΑ -σιγά τα ωά, δηλαδή- είχε το θράσος, άκουσον-άκουσον, να ασκήσει κριτική στο καμάρι μας, τον υπουργό μας, Άδωνι: «Κύριε Γεωργιάδη, ας μιλήσουμε σοβαρά. Να ακολουθήσουμε τα καλά ή τα κακά παραδείγματα; Τα κράτη που κράτησαν τον ιό έξω από τη χώρα τους είναι η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία, ακόμη και η Κίνα, οι οποίες με αυστηρά μέτρα παράλληλα είχαν την οικονομία τους ανοιχτή. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μην ακολουθούμε τα λάθος παραδείγματα. Οι αποτυχίες σας είναι πολλές και τις βλέπουμε»! Ένα μόνο πράγμα μού βγαίνει αυθόρμητα, καθώς είμαι αγανακτισμένος μαζί σας, κύριε Παυλάκη… Θρασύτης. Οποία θρασύτης. Θρασύτης!
* Στα 47 ευρώ, ως ανώτερη τιμή, καθορίστηκε η αξία του μοριακού τεστ. Αντιλαμβάνεστε το περιθώριο κέρδους των ιδιωτών, όταν μπαίνει ακόμη και αυτή η διατίμηση. Κανονικά, θα έπρεπε να συνταγογραφηθούν, όπως οι υπόλοιπες εξετάσεις. Αν ο αφελής τολμήσω να ψελλίσω περί δωρεάν όλων των τεστ, ξέρω-ξέρω, θα αρχίσετε ότι ο κομμουνιστής λέει τρέλες. Πάντως, ο κύριος Άδωνις -ξανά μπροστά μας αυτό το παιδί- είπε πως, αν υπάρξει συνταγογράφηση, τότε θα πάμε σε μνημόνιο… Κάτι δεν πάει καλά με μένα τελευταία και δεν μπορώ να καταλάβω τις σκέψεις του μεγάλου ανδρός. Του μεγάλου τιμονιέρη της χώρας μας…
* Όμως, για να μιλήσουμε τη γλώσσα των αριθμών, θα αναφέρω ενδεικτικά κάποια στοιχεία. Αυστρία: PCR δωρεάν, κατώτατος μισθός 1.500 ευρώ. Αγγλία: PCR δωρεάν, κατώτατος μισθός 1.583 ευρώ. Γερμανία: PCR δωρεάν, κατώτατος μισθός 1.755 ευρώ. Δανία: PCR δωρεάν, κατώτατος μισθός 3.270 ευρώ. Και για να μη λησμονήσω. Ελλάδα: PCR 47 ευρώ, κατώτατος μισθός 663 ευρώ! Αυτά, αγαπητοί μου, και δεν θέλω απορίες του στιλ «τι, πώς και γιατί»…
*Αχ, καλοί μου, ξέχασα να σας πω και κάτι άσχετο. Τα σχολεία έκλεισαν όταν τα κρούσματα ήταν 1.000 ημερησίως και θα ανοίξουν τώρα που έφτασαν τα 50.000! Τη Δευτέρα ανοίγουν, την Τρίτη, όταν θα έχουν φτάσει 60.000, σοκαριζόμαστε και την Τετάρτη νέο πρωθυπουργικό διάγγελμα: «Ελληνίδες, Έλληνες, η κυβέρνηση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα νέα επιδημιολογικά δεδομένα, αποφάσισε…». Επιστήμη αλλά και πολιτική οξυδέρκεια, έτσι, όχι αστεία. Αλλά πού να ξέρετε εσείς οι μπιθουλαίοι από τέτοιους λεπτούς χειρισμούς; Πού;
* Για να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σας, πριν από 20 χρόνια, την 1/1/2002, με κυβέρνηση Σημίτη, η Ελλάδα μπήκε στη ζώνη του ευρώ. Αυτομάτως, και σε μια νύχτα, το μπουκαλάκι νερό από 50 δραχμές φτάνει τις 170 δραχμές πάντα. Δηλαδή, μισό ευρώ! Τα ίδια συνέβησαν πάνω-κάτω και με τα υπόλοιπα είδη πρώτης ανάγκης. Οι μισθοί; Δεν θέλω ανόητες ερωτήσεις, αδέλφια. Εκεί, καθηλωμένοι. Αξίζει, ωστόσο, να σας υπενθυμίσω πώς πανηγύριζαν τα πολιτικά σαΐνια μας, ότι σωθήκαμε, γιατί διαφορετικά θα μας έπαιρνε και θα μας σήκωνε. Εντάξει; Και δεν σηκώνω αντιρρήσεις…
* Αλιευμένο από το χρονολόγιο δύο αγαπημένων φίλων και συναδέλφων. Το πρώτο ανήκει στην Κατερίνα Κυριακίδου: «Μάχη, διαβάζω, στην Αιτωλοακαρνανία για τη θέση διαδοχής του Μητροπολίτη που έφυγε από Κορονοϊό. Άγιοι Άνθρωποι… Μακριά από μας… ‘‘Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά’’»!
* Το δεύτερο στον Μανόλη Γρηγοράκη: «Πρώτη παγκοσμίως η Ελλάδα σε κρούσματα ανά εκατομμύριο πληθυσμού κι όμως τόσο σημαντικά επιτεύγματα δεν βρίσκουν θέση στα δελτία ειδήσεων των καναλιών. Δημοσιογραφία σου λέει μετά»…
Όπως διαπιστώνετε, από τις πρώτες κιόλας ώρες του 2022, δεν αλλάζει τίποτα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ειδικά με το 2021, το οποίο καλά-καλά δεν πρόλαβε να βγει, αλλά αφήνει πίσω του πολλές παθογένειες. Το θέμα ωστόσο είναι να μην αποδεχτούμε πως όλη αυτή η γκρίνια, η μιζέρια, η αφόρητη πίεση αποτελούν μέρος της κανονικότητας ή ακόμη χειρότερα κανονικότητα, και η ζωή μας έτσι θα πορεύεται από δω και πέρα. Ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας, Οδυσσέας Ελύτης, έλεγε: «Γιατί, καθώς όταν βαρούν απανωτές αναποδιές τους ίδιους τους ανθρώπους πάντα, συνηθάν’ εκείνοι στο Κακό, τέλος του αλλάζουν όνομα, το λέν’ Γραμμένο ή Μοίρα». Καλή μας εβδομάδα…
