Η ταυτότητα γράφει Αλέξανδρος. Οι φίλοι με φωνάζουν Αλέκο. Έλα, Αλέκο… Καμιά σχέση. Α, και το επώνυμο Αρβανιτάς. Υπηρετώ, τρόπος του λέγειν, τη δημοσιογραφία από κάθε πόστο. Στις εφημερίδες («Έθνος», «Sportime», «ΜΕΤΡΟ», «Ελεύθερος Τύπος») 33 χρόνια. Στα τηλεοπτικά περιοδικά («Τηλεθεατής» και «7 ΜΕΡΕΣ TV») 28 μόλις. Ειδικότης μου, τρομάρα μου, να διορθώνω-επιμελούμαι κείμενα άλλων. Ο Νικόδημος ξέρει. Για τα δικά μου δεν ξέρω. Και αυτά, πάντως, εγώ τα διορθώνω. Επειδή έχω όμως ένα βίτσιο, μπορώ να διορθώσω κείμενό μου, το οποίο γράφτηκε πριν από έξι και βάλε μήνες. Ποιος θα το διαβάσει; Τι σημασία έχει; Ο εαυτός μου δεν αρκεί; Έχω βιώσει δύο απολύσεις -λίγες μου φαίνονται- και ένα «λουκέτο», αυτό της Γιάννας. Παρεμπιπτόντως, έχω δύο κουσούρια: τον μαρξισμό-τροτσκισμό και τον Παναθηναϊκό. Γράφω, τρόπος του λέγειν, ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι. Ο Νικόδημος μου παρέχει απόλυτη ελευθερία. Επίσης, δεν δηλώνω αντικειμενικός. Και μεταξύ μας, δεν ευδοκιμεί αυτό το φρούτο, αλλά μην το πείτε πουθενά. Μόνο εγώ και σεις θα το ξέρουμε, έτσι;
