Από τότε που ξέσκισαν και έκαψαν την Υπατία μου θα περιφέρω το όνομά της σαν ευωδιαστό λείψανο να το προσκυνούνε όλοι, μη τυχόν και ξεχαστεί.
Άλλες μεγάλες μου αγάπες η ποίηση, η φιλοσοφία και το θέατρο. Απλά πράγματα δηλαδή...
Στη φαρέτρα μου θα βρείτε λίγα και καλά : τα άπαντα της Ελληνικής Μυθολογίας, το Ζαρατούστρα μου, τον Επίκουρο μου, την Οδύσεια (όχι αυτή, την άλλη), τη Θεία Κωμωδία και φυσικά τον Απειροστικό Λογισμό I και ΙΙ (τα οποία συστήνω ανεπιφύλακτα να έχετε και εσείς)
Πιστεύω στον Έρωτα του Ησίοδου και στην Αγάπη του Απόστολου Παύλου.
Στον Υπεράνθρωπο του Νίτσε και στο Θεό του Νίκου Καζαντζάκη.
Στις Δόξες του Επίκουρου και στην Κόλαση του Δάντη.
Αλλά την πιο ανακουφιστική σκέψη στην υπαρξιακή μου αγωνία τη βρήκα αναπάντεχα σε ένα τεύχος του Αρκά...
Αν με ρωτήσετε
Ποιο δρόμο να διαλέξω... θα σας έλεγα τον πιο δύσκολο.
Τι θα ήθελα να είμαι...ποιήτρια.
Αν είμαι ελεύθερη...μόνο όταν γράφω.
Αυτά...